چهل سال حکومت زیادی آخوندی؛ ترس خامنه‌ای و اوج‌گیری مقاومت
چهل سال حکومت آخوندها بر ایران جز تباهی به همراه نیاورده است با این حال نشانه‌ها حاکی از آن است که خامنه‌ای بیش از پیش تضعیف شده و ترسیده است؛ در نقطه‌ی مقابل آن، اوج‌گیری مقاومت را در قیام‌ها و تظاهرات ایرانیان در شهرهای اروپایی مشاهده می‌کنیم.
اسماعیل محدث
نیکلا باورز تحلیلگر فرانسوی در مقاله ای که در روزنامه‌ی فیگارو ۱۸ فوریه به چاپ رسید، نتیجه گرفته است که «همانند اتحاد جماهیر شوروی، رژیم ملاها در ایران نهایتاً نه قابل دوام است نه قابل اصلاح». بنا به گفته‌ی باورز اقتصاد ایران در سال انقلاب ضدسلطنتی ۳۹ درصد بالاتر از اقتصاد کره‌ی جنوبی بوده، در حالیکه اقتصاد کره هم اکنون ۱۴ برابر اقتصاد ورشکسته ایران است که آخوندهای فاسد و بی‌کفایت بر آن حکومت می کنند.
حقوقدان فرانسوی با ارائه‌ی ارقام و آمارهای بسیار محافظه کارانه معتقد است که افزایش بودجه نظامی رژیم ولایت فقیه و همچنین توسعه طلبی های منطقه ای آن مهمترین موانع توسعه اقتصادی و منشاء تداوم و تعمیق فقر در این کشور به شمار می رود. او در پایان تحلیلش می گوید که در رژیم مذهبی برآمده از انقلاب، روحانیان ثروتمند شده و مردم ایران به افلاس کشیده شده‌اند.
چه کسی است که نداند این جماعت فاسد و نالایق هم از روز اول سرنگونی دیکتاتوری سلطنتی نمی بایست بر سکوی قدرت می نشستند. این موضوع را طبیعتاً خود آخوندها بهتر از هر کسی می‌دانند. ولی فقیه رژیم هنوز بعد از گذشت چهل سال از حکومت این نظام، به جای جوابگویی و حل مشکلات عدیده‌ی مردم، دست افشان و پا کوبان می گوید که «مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال، کار بزرگی انجام دادند. گزارشها و ارزیابی ها نشان می دهند، در اکثر شهرهای کشور حضور مردم نسبت به سالهای قبل، بیشتر و متراکم تر بوده است. اگرچه دشمن در تبلیغات خود این حضور را کتمان و یا سعی در کوچک نمایی آن می کند».
منظور خامنه‌ای این است که هنوز سرنگون نشدیم (حرف اصلی) و بعد آخوند مآبانه مدعی می شود که امسال مردم بیشتری در نمایش رژیم حضور پیدا کردند (یعنی در تاریکی و از ترس سوت زدن). اما خامنه ای با هشدار اینکه «از دشمن وحشت هم نکنید و بدانید که دست خدا بالای همه دست هاست» بند را به آب می دهد و پایداری خیالی حکومت لرزانش را به رخ می کشد و مهر می زند.
اگر ضعف رژیم دیکتاتوری را قدرت نیروی مقاومت بدانیم، این امر را در تظاهرات هواداران مقاومت ملی در پاریس و ورشو و مونیخ می توانیم مشاهده کنیم. به طور خاص تظاهرات بزرگ مقاومت در مونیخ، جواد ظریف را چنان منقلب کرد که به‌طور هیستریک سرش را به دیوار می کوبید که چرا سال ۲۰۱۲ مجاهدین خلق را از لیست تروریستی حذف کردید. وزیر خارجه‌ی وقیح رژیم آدمخوار آخوندی انگار هنوز نفهمیده که دوره ایکه سنگ را می بستند و سگ را باز می کردند تمام شده است. این موضوع را مردم ایران هر روز در خیابان های ایران فریاد می کنند، سران کشورهایی که تا دیروز از این جماعت خونخوار حمایت می کردند، می گویند و این تغییر در مطبوعات بین المللی نیز به روشنی مشاهده می شود. «دیگه تمومه ماجرا!»؛ این حرفِ مقاومتی است که، کنار مردمش، در این امر نقش اول را داشته است.
از همین نویسنده:
پیش بسوی قیام سراسری ، ما بر اندازیم# کانونهای شورشی در شهرهای ایران #
اعتصاب واعتراض و تظاهرات# سرنگونی رژیم # اتحادوهمبستگی
مرگ_بر_دیکتاتور مطالب ما را در وبلاک انجمن نجات ایران ودر توئیتر @bahareazady دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر