سرکوب خبرنگاران در حکومت استبدادی ولایت فقیه
سرکوب خبرنگاران جزیی از تمامیت سیاست سرکوبی‌ست که توسط نظام ولایت فقیه علیه مردم ایران به کار گرفته می‌شود؛ این واقعیت در موارد متعدد در گزارش نهادهای بین‌المللی مدافع حقوق بشر و آزادی بیان منعکس شده است.
فریبرز شادان
دیوید کی، گزارشگر آزادی بیان سازمان ملل در گزارش خود که روز سه شنبه اول آبان ۹۷، به کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل ارائه داد، اعلام کرد که «جمهوری اسلامی ایران» همچنان به سرکوب روزنامه نگاران و رسانه ها ادامه می‌دهد.
سرکوب خبرنگاران و نقض آزادی مطبوعات در این حکومت ستمگر پدیده جدیدی نیست و از روز روی کار آمدن این حکومت، شروع و همچنان ادامه دارد. هرچه بیشتر هم در بن بست ها و بحران های لاعلاج قرار می‌گیرد، دامنه‌ی این سرکوب گسترده تر می‌شود و هرساله علاوه بر بازتاب وسیع آن در رسانه های مستقل موضوع اصلی گزارشگران نهادهای بین المللی از جمله گزارشگر آزادی بیان در سازمان ملل می‌شود در این رابطه دیوید کی گزارشگر آزادای بیان سازمان ملل متحد گزارش خود را به کمیته سوم مجمع عمومی‌سازمان ملل ارائه داد و به صورت کامل نقض آزادی و سرکوب روزنامه نگران را گزارش کرد و ایران تحت حاکمیت نظام ولایت فقیه را یکی از بزرگترین زندان های خبرنگاران توصیف کرد و نسبت به سرکوب و آزار و اذیت خبرنگاران انتقاد نمود. [صدای آمریکا ۲ آبان ۹۷]
رژیم استبدادی ولایت فقیه باتوجه به ماهیت قرون وسطایی اش هیچ گاه به آزادی مطبوعات اهمیتی که نداده هیچ بلکه به وحشیانه ترین شکل ممکن نیروهای مخالف استبداد و خفقان و سانسور را سرکوب می‌کند و کارنامه سیاه و ننگین آن هرساله توسط مجامع بین المللی و سازمان ها و نهاد های حقوق بشری مورد بازخواست و اعتراض قرار می‌گیرد همچنانکه در گزارش دیدبان حقوق بشر هم درسال ۲۰۱۷ انعکاس داده شده و هرساله این گزارشات از وضعیت وخیم مطبوعات و سرکوب خبرنگاران در معرض افکار عمومی قرار می‌گیرد.
«دیدبان حقوق بشر می‌گوید نیروهای امنیتی و اطلاعاتی دهها روزنامه نگار، چهره های سرشناس در اتحادیه های کارگری، و فعالان در رسانه های اجتماعی را احضار، بازداشت و شکنجه کردند.» [صدای آمریکا۲۸ دی ۹۶]
تا آنجا که به رژیم آخوندی برمی‌گردد تحت هیچ شرایطی اجازه نخواهد داد که مطبوعات بصورت مستقل عمل کنند و ماهیت ارتجاعی و عقب مانده این حکومت مانع از آزادی رسانه ها و استقلال عمل خبرنگاران می‌گردد و دراین رابطه اقدامات سرکوبگرانه بیشتری را هم بطور خاص بعد از قیام دی ماه ۹۶ به عمل آورد از فیلتر کردن رسانه ها تا وادار به سکوت کردن خبرنگاران و تهدید و دستگیری و زندان و شکنجه که اهرم اصلی نظام برای ایجاد سانسور و خفقان هست. به نحوی که اکثر مردم ایران برای دستیابی به رسانه های عمومی از فیلتر شکن استفاده می‌کنند و همزمان باخیزش های مردمی کارگزاران پیشبرد سانسور و خفقان نظام، اقدام به کم کردن پهنای باند اینترنت یا بستن آن در شرایط حساس بعد از قیام دی ماه نمودند. وحتی تلاش کردند که شبکه تلگرام که میلیون ها ایرانی از آن استفاده می‌کنند را ببندند و حتی مجازات های حقوقی هم برای آن وضع کردند و تعدادی از مدیران تلگرامی راهم دستگیر کردند و مابه ازای تلگرام، اپلیکیشن‌های داخلی که امکان کنترل کاربران را دارند راه اندازی کردند مانند موبوگرام یا تلگرام طلایی که بیشتر برای کنترل و سرکوب فعالان رسانه ای و جوانانی بود که از طریق این شبکه‌های اجتماعی یا پیام‌رسان‌ها قیام ها را پیش می‌بردند. که خوشبختانه این اقدامات سرکوبگرانه به دلیل بی اعتنایی مردم به اپلیکیشن‌های حکومتی به شکست انجامید. اما تلاش نظام برای سرکوب مردم همچنان ادامه دارد.
«سازمان گزارشگران بدون مرز در تازه‌ترین گزارش خود از آزادی رسانه‌ها، اعلام کرد که ایران در فهرست سال جاری میلادی، در رتبه ۱۶۴ از ۱۸۰ کشور جهان قرار دارد.
گزارشگران بدون مرز اشاره کردند که جمهوری اسلامی‌ایران هرگز موفق به ترک رده‌های آخر جدول نشده و همواره «همسایه بدترین‌ها» بوده‌است.» [رادیو فردا ۵ اردیبهشت ۹۷]
در ادامه گزارش آمده است: «در سال ۲۰۱۷ ایران همچنان یکی از ۵ زندان بزرگ جهان برای روزنامه‌نگاران و شهروندخبرنگاران بود. هیچ تغییر ملموسی در عرصه آزادی اطلاع رسانی و آزادی رسانه‌ها مشاهده نشد.
همچنین کمیته حمایت از خبرنگاران درآخرین گزارش خود درسال ۲۰۱۷ وضعیت آزادی مطبوعات و همچنین وضعیت خبرنگاران را در چند کشور از جمله ایران بدین صورت توصیف می‌کند:
«چین، ترکیه و ایران، سه کشوری هستند که در یک دهه اخیر، بیشترین تعداد روزنامه‌نگاران زندانی را داشته‌اند.» [بی بی سی ۲۳ آذر ۹۶ ]
عاصمه جهانگیر فقید گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران درآخرین گزارش خود از آزار و اذیت روزنامه نگاران و حتی برای وادار کردن خبرنگاران به سکوت از طریق فشار به خانواده های آنها بخشی از سرکوب نظام را در این رابطه در معرض افکار عمومی‌قرار داده بود.
عاصمه جهانگیر گفته بود: «جمهوری اسلامی ایران در سالهای اخیر خانواده روزنامه نگاران شاغل در رسانه های فارسی زبان خارج از کشور را احضار، بازداشت و بعضا ممنوع الخروج کرده است»[صدای آمریکا ۲۵ اسفند ۹۶]
وضعیت آزادی مطبوعات در حکومت ولایت فقیه در آخرین گزارش مربوط به گزارشگران بدون مرز که هرساله در روز سوم ماه مه منتشر می‌شود بیان بخشی از واقعیتی است که در ایران می‌گذرد. در این گزارش ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه میان بدترین ۱۰ کشور جهان طبقه بندی شده که رسانه ها با سرکوب و سانسور و خفقان شدید مواجه اند.
«طبقه بندی کشورها در این گزارش از صفر تا صد است که نمایانگر بهترین تا بدترین وضعیت برای آزادی مطبوعات و رسانه هاست. جمهوری اسلامی ایران در رتبه نود و در میان بدترین ده کشور جهان طبقه بندی شده است که رسانه هایشان با سانسور و خفقان شدید مواجه اند.» [صدای آمریکا ۱۳ اردیبهشت ۹۷]
همچنین دراین گزارش وضعیت مطبوعات در نظام آخوندی را به تفصیل شرح می‌دهد و البته مردم ایران بیشتر از این ارگان ها و یا نهادهای حقوق بشری در جریان وقایع قرار دارند به دلیل اینکه روزانه در معرض این فشار ها و سرکوب ها هستند و خفقان و سانسور را لمس می‌کنند ولی هیچ گاه تسلیم این فشار وخفقان نشده و اراده کرده اند که به عنوان شهروند خبرنگار وضعیت سرکوب و اختناق و عملکردهای این حکومت جنایتکار را بطور کامل افشا کنند و حضور گسترده مردم در شبکه های اجتماعی گواه این حقیقت هست که با کشتن و به بند کشیدن و شکنجه و کشتار نمی‌توان صدای مردمی‌که انتخاب کرده اند که برای آزادی در تمام زمینه ها قیمت بپردازند را خفه کرد و این نظام پلید آخوندیست که در مرحله سقوط به دست توانای مردم قرار گرفته و هر روز قیام ها و خیزش ها ی مردمی‌عرصه را بر این ستمکاران تنگ تر می‌کند تا با محو کامل ظلم و ستم، طلوع آزادی را در ایران زمین محقق کنند.
سرکوب خبرنگاران و نقض آزادی مطبوعات در این حکومت ستمگر پدیده جدیدی نیست و از روز روی کار آمدن این حکومت، شروع و همچنان ادامه دارد. هرچه بیشتر هم در بن بست ها و بحران های لاعلاج قرار می‌گیرد، دامنه‌ی این سرکوب گسترده تر می‌شود و هرساله علاوه بر بازتاب وسیع آن در رسانه های مستقل موضوع اصلی گزارشگران نهادهای بین المللی از جمله گزارشگر آزادی بیان در سازمان ملل می‌شود در این رابطه دیوید کی گزارشگر آزادای بیان سازمان ملل متحد گزارش خود را به کمیته سوم مجمع عمومی‌سازمان ملل ارائه داد و به صورت کامل نقض آزادی و سرکوب روزنامه نگران را گزارش کرد و ایران تحت حاکمیت نظام ولایت فقیه را یکی از بزرگترین زندان های خبرنگاران توصیف کرد و نسبت به سرکوب و آزار و اذیت خبرنگاران انتقاد نمود. [صدای آمریکا ۲ آبان ۹۷]
رژیم استبدادی ولایت فقیه باتوجه به ماهیت قرون وسطایی اش هیچ گاه به آزادی مطبوعات اهمیتی که نداده هیچ بلکه به وحشیانه ترین شکل ممکن نیروهای مخالف استبداد و خفقان و سانسور را سرکوب می‌کند و کارنامه سیاه و ننگین آن هرساله توسط مجامع بین المللی و سازمان ها و نهاد های حقوق بشری مورد بازخواست و اعتراض قرار می‌گیرد همچنانکه در گزارش دیدبان حقوق بشر هم درسال ۲۰۱۷ انعکاس داده شده و هرساله این گزارشات از وضعیت وخیم مطبوعات و سرکوب خبرنگاران در معرض افکار عمومی قرار می‌گیرد.
«دیدبان حقوق بشر می‌گوید نیروهای امنیتی و اطلاعاتی دهها روزنامه نگار، چهره های سرشناس در اتحادیه های کارگری، و فعالان در رسانه های اجتماعی را احضار، بازداشت و شکنجه کردند.» [صدای آمریکا۲۸ دی ۹۶]
تا آنجا که به رژیم آخوندی برمی‌گردد تحت هیچ شرایطی اجازه نخواهد داد که مطبوعات بصورت مستقل عمل کنند و ماهیت ارتجاعی و عقب مانده این حکومت مانع از آزادی رسانه ها و استقلال عمل خبرنگاران می‌گردد و دراین رابطه اقدامات سرکوبگرانه بیشتری را هم بطور خاص بعد از قیام دی ماه ۹۶ به عمل آورد از فیلتر کردن رسانه ها تا وادار به سکوت کردن خبرنگاران و تهدید و دستگیری و زندان و شکنجه که اهرم اصلی نظام برای ایجاد سانسور و خفقان هست. به نحوی که اکثر مردم ایران برای دستیابی به رسانه های عمومی از فیلتر شکن استفاده می‌کنند و همزمان باخیزش های مردمی کارگزاران پیشبرد سانسور و خفقان نظام، اقدام به کم کردن پهنای باند اینترنت یا بستن آن در شرایط حساس بعد از قیام دی ماه نمودند. وحتی تلاش کردند که شبکه تلگرام که میلیون ها ایرانی از آن استفاده می‌کنند را ببندند و حتی مجازات های حقوقی هم برای آن وضع کردند و تعدادی از مدیران تلگرامی راهم دستگیر کردند و مابه ازای تلگرام، اپلیکیشن‌های داخلی که امکان کنترل کاربران را دارند راه اندازی کردند مانند موبوگرام یا تلگرام طلایی که بیشتر برای کنترل و سرکوب فعالان رسانه ای و جوانانی بود که از طریق این شبکه‌های اجتماعی یا پیام‌رسان‌ها قیام ها را پیش می‌بردند. که خوشبختانه این اقدامات سرکوبگرانه به دلیل بی اعتنایی مردم به اپلیکیشن‌های حکومتی به شکست انجامید. اما تلاش نظام برای سرکوب مردم همچنان ادامه دارد.
«سازمان گزارشگران بدون مرز در تازه‌ترین گزارش خود از آزادی رسانه‌ها، اعلام کرد که ایران در فهرست سال جاری میلادی، در رتبه ۱۶۴ از ۱۸۰ کشور جهان قرار دارد.
گزارشگران بدون مرز اشاره کردند که جمهوری اسلامی‌ایران هرگز موفق به ترک رده‌های آخر جدول نشده و همواره «همسایه بدترین‌ها» بوده‌است.» [رادیو فردا ۵ اردیبهشت ۹۷]
در ادامه گزارش آمده است: «در سال ۲۰۱۷ ایران همچنان یکی از ۵ زندان بزرگ جهان برای روزنامه‌نگاران و شهروندخبرنگاران بود. هیچ تغییر ملموسی در عرصه آزادی اطلاع رسانی و آزادی رسانه‌ها مشاهده نشد.
همچنین کمیته حمایت از خبرنگاران درآخرین گزارش خود درسال ۲۰۱۷ وضعیت آزادی مطبوعات و همچنین وضعیت خبرنگاران را در چند کشور از جمله ایران بدین صورت توصیف می‌کند:
«چین، ترکیه و ایران، سه کشوری هستند که در یک دهه اخیر، بیشترین تعداد روزنامه‌نگاران زندانی را داشته‌اند.» [بی بی سی ۲۳ آذر ۹۶ ]
عاصمه جهانگیر فقید گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران درآخرین گزارش خود از آزار و اذیت روزنامه نگاران و حتی برای وادار کردن خبرنگاران به سکوت از طریق فشار به خانواده های آنها بخشی از سرکوب نظام را در این رابطه در معرض افکار عمومی‌قرار داده بود.
عاصمه جهانگیر گفته بود: «جمهوری اسلامی ایران در سالهای اخیر خانواده روزنامه نگاران شاغل در رسانه های فارسی زبان خارج از کشور را احضار، بازداشت و بعضا ممنوع الخروج کرده است»[صدای آمریکا ۲۵ اسفند ۹۶]
وضعیت آزادی مطبوعات در حکومت ولایت فقیه در آخرین گزارش مربوط به گزارشگران بدون مرز که هرساله در روز سوم ماه مه منتشر می‌شود بیان بخشی از واقعیتی است که در ایران می‌گذرد. در این گزارش ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه میان بدترین ۱۰ کشور جهان طبقه بندی شده که رسانه ها با سرکوب و سانسور و خفقان شدید مواجه اند.
«طبقه بندی کشورها در این گزارش از صفر تا صد است که نمایانگر بهترین تا بدترین وضعیت برای آزادی مطبوعات و رسانه هاست. جمهوری اسلامی ایران در رتبه نود و در میان بدترین ده کشور جهان طبقه بندی شده است که رسانه هایشان با سانسور و خفقان شدید مواجه اند.» [صدای آمریکا ۱۳ اردیبهشت ۹۷]
همچنین دراین گزارش وضعیت مطبوعات در نظام آخوندی را به تفصیل شرح می‌دهد و البته مردم ایران بیشتر از این ارگان ها و یا نهادهای حقوق بشری در جریان وقایع قرار دارند به دلیل اینکه روزانه در معرض این فشار ها و سرکوب ها هستند و خفقان و سانسور را لمس می‌کنند ولی هیچ گاه تسلیم این فشار وخفقان نشده و اراده کرده اند که به عنوان شهروند خبرنگار وضعیت سرکوب و اختناق و عملکردهای این حکومت جنایتکار را بطور کامل افشا کنند و حضور گسترده مردم در شبکه های اجتماعی گواه این حقیقت هست که با کشتن و به بند کشیدن و شکنجه و کشتار نمی‌توان صدای مردمی‌که انتخاب کرده اند که برای آزادی در تمام زمینه ها قیمت بپردازند را خفه کرد و این نظام پلید آخوندیست که در مرحله سقوط به دست توانای مردم قرار گرفته و هر روز قیام ها و خیزش ها ی مردمی‌عرصه را بر این ستمکاران تنگ تر می‌کند تا با محو کامل ظلم و ستم، طلوع آزادی را در ایران زمین محقق کنند.
مطالب مارا در وبلاک انجمن نجات ایران ودر توئیتربنام @bahareazady دنبال کنید
پیش بسوی قیام سراسری ، ما بر اندازیم# شهرهای ایران اعتصاب # تظاهرات#
سرنگونی # اتحادوهمبستگی مرگ_بر_دیکتاتور #IranRegimeChange
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر