خبرگزاری قاصدان آزادی : سازمان عفو بین الملل در بیانیه ای به تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۵ در مورد مرگ شاهرخ زمانی اعلام کرده است
که «مرگ این فعال کارگری باید باعث اقدام جهت مقابله با شرایط وحشتناک زندانها در
ایران شود.»
به گزارش عفو بین الملل، شاهرخ زمانی هنگامی درگذشت که در حال گذراندن دوران محکومیت ۱۱ سال زندان به دلیل فعالیت های اتحادیه ای مسالمت آمیز در زندان رجایی شهرکرج در شمال غرب تهران، بود.
در رابطه با ادعای غلامحسین محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضایی رژیم جمهوری اسلامی، مبنی بر رسیدگی به مرگ شاهرخ زمانی در زندان، عفو بین الملل تاکید کرده است که این تحقیات باید «بی طرفانه و مستقل» انجام گیرند. عفو بین الملل همچنین اضافه کرده است که «مرگ شاهرخ زمانی باید سبب گردد که مقامات ایران در رابطه با تغییر شرایط اسفناک زندانها در ایران و همچنین عدم امکان دسترسی زندانیان به مراقبت های پزشکی که یک الگوی رفتاری در ایران است دست به اقدام بزنند. این سازمان اضافه کرده است که تحقیقات در مورد مرگ شاهرخ باید همچنین شامل بررسی تاثیر شرایط بد زندان و عدم دسترسی کافی به مراقبت های پزشکی در مرگ او نیز باشد.»
عفو بین الملل در این گزارش از مقامات حکومت ایران خواسته است که «به طور فوری شرایط بازداشت غیر انسانی در بسیاری از زندان های ایران که سلامتی زندانیان را به خطر انداخته و یا مشکلات پزشکی آ‌نها را تشدید می کند، مورد رسیدگی قرار دهند». در گزارش آمده است که مقامات ایران همچنین باید اطمینان حاصل کنند که تمام کسانی که در بازداشت بسر می برند دسترسی به درمان پزشکی کافی و در سطح استانداردهای بین المللی داشته باشند، حقوق انسانی آنان رعایت شود و به افرادی که نیاز به درمان تخصصی دارند مرخصی پزشکی اعطا شود.»
در بیانیه عفو بین الملل همچنین آمده است:
۱۳ سپتامبر ۲۰۱۵، روزی که جسد شاهرخ زمانی توسط هم سلولی هایش یافت شد، مقامات بهداری زندان، بدنبال یک معاینه مختصر، به این نتیجه رسیدند که او از سکته مغزی در گذشته است . خانواده شاهرخ زمانی درخواست کالبد شکافی کردند که قبل از مراسم تشییع جنازه شاهرخ در ۱۴ سپتامبر در شهر تبریز صورت گرفت. اعلام یافته های پزشکی قانونی به دنبال کالبد شکافی تقریبا یک ماه طول خواهد کشید. عفو بین الملل آگاه است که شاهرخ زمانی تا قبل از مرگ بطور کلی از سلامتی خوبی برخوردار بود؛ هر چند که از اواخر ماه سپتامبر ۲۰۱۴ منتظر انجام آزمایش ام آر آی به دلیل سرگیجه های کوتاه و سردردش بود.»
«شاهرخ زمانی، نقاش و دکوراتور ۵۱ ساله بود که در تاریخ ۸ ژوئن ۲۰۱۱ در تبریز بازداشت شد. او در اعتراض به بازداشت خود ۳۲ روز در اعتصاب غذا به سر برد. در ماه اوت سال ۲۰۱۱ ، او با اتهاماتی از جمله ‹اقدام علیه امنیت ملی از طریق ایجاد گروهای مخالف نظام و یا عضویت در این گروه ها› و ‹تبلیغ علیه نظام› اما در حقیقت بدلیل فعالیتهای اتحادیه ای به زندان محکوم شد. شاهرخ زمانی در اکتبر ۲۰۱۱ با قرار وثیقه موقتا آزاد شد، اما دوران محکومیت خود را از ۱۴ ژانویه ۲۰۱۲ در شهر تبریز آغاز نمود. او سپس در تاریخ ۱۳ اکتبر ۲۰۱۲ به زندان رجایی شهر منتقل شد. در طول دوران زندان هیچگاه به شاهرخ زمانی مرخصی داده نشد
دربیانیه عفو بین‌الملل در مورد وخامت وضعیت درمانی و پزشکی در زندانهای ایران آمده:
عفو بین‌الملل طی بیانیه‌یی نقض گسترده حقوق‌بشر توسط رژیم ایران را محکوم کرد و خواستار تأمین نیازهای پزشکی و درمانی زندانیان شد.بر اساس این بیانیه آیت‌الله کاظمینی بروجردی 57ساله که اکنون دوران محکومیت 11ساله حبس خود را طی می‌کند، از بیماریهای متعددی شامل دیابت، آسم، پارکینسون، مشکلات قلبی و کلیه و همچنین درد شدید در پاها و کمر رنج می‌برد.حتی به توصیه پزشکان زندان در فوریه سال 2014، که این زندانی باید در بیمارستانی بیرون از زندان بستری شود عمل نشده است.لازم بیادآوری است که احمد شهید،گزارشگر ویژه سازمان ملل در وضعیت حقوق‌بشر ایران نیز بدفعات نگرانی خود را در مورد گزارشهای دسترسی نامناسب و یا عدم دسترسی زندانیان به خدمات پزشکی اعلام داشته است و در گزارش ماه مارس 2015 اعلام کرد که تعدادی از زندانیان به علت عدم توجه پزشکی مناسب در خطر مرگ در زندان هستند.
به گزارش عفو بین الملل، شاهرخ زمانی هنگامی درگذشت که در حال گذراندن دوران محکومیت ۱۱ سال زندان به دلیل فعالیت های اتحادیه ای مسالمت آمیز در زندان رجایی شهرکرج در شمال غرب تهران، بود.
در رابطه با ادعای غلامحسین محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضایی رژیم جمهوری اسلامی، مبنی بر رسیدگی به مرگ شاهرخ زمانی در زندان، عفو بین الملل تاکید کرده است که این تحقیات باید «بی طرفانه و مستقل» انجام گیرند. عفو بین الملل همچنین اضافه کرده است که «مرگ شاهرخ زمانی باید سبب گردد که مقامات ایران در رابطه با تغییر شرایط اسفناک زندانها در ایران و همچنین عدم امکان دسترسی زندانیان به مراقبت های پزشکی که یک الگوی رفتاری در ایران است دست به اقدام بزنند. این سازمان اضافه کرده است که تحقیقات در مورد مرگ شاهرخ باید همچنین شامل بررسی تاثیر شرایط بد زندان و عدم دسترسی کافی به مراقبت های پزشکی در مرگ او نیز باشد.»
عفو بین الملل در این گزارش از مقامات حکومت ایران خواسته است که «به طور فوری شرایط بازداشت غیر انسانی در بسیاری از زندان های ایران که سلامتی زندانیان را به خطر انداخته و یا مشکلات پزشکی آ‌نها را تشدید می کند، مورد رسیدگی قرار دهند». در گزارش آمده است که مقامات ایران همچنین باید اطمینان حاصل کنند که تمام کسانی که در بازداشت بسر می برند دسترسی به درمان پزشکی کافی و در سطح استانداردهای بین المللی داشته باشند، حقوق انسانی آنان رعایت شود و به افرادی که نیاز به درمان تخصصی دارند مرخصی پزشکی اعطا شود.»
در بیانیه عفو بین الملل همچنین آمده است:
۱۳ سپتامبر ۲۰۱۵، روزی که جسد شاهرخ زمانی توسط هم سلولی هایش یافت شد، مقامات بهداری زندان، بدنبال یک معاینه مختصر، به این نتیجه رسیدند که او از سکته مغزی در گذشته است . خانواده شاهرخ زمانی درخواست کالبد شکافی کردند که قبل از مراسم تشییع جنازه شاهرخ در ۱۴ سپتامبر در شهر تبریز صورت گرفت. اعلام یافته های پزشکی قانونی به دنبال کالبد شکافی تقریبا یک ماه طول خواهد کشید. عفو بین الملل آگاه است که شاهرخ زمانی تا قبل از مرگ بطور کلی از سلامتی خوبی برخوردار بود؛ هر چند که از اواخر ماه سپتامبر ۲۰۱۴ منتظر انجام آزمایش ام آر آی به دلیل سرگیجه های کوتاه و سردردش بود.»
«شاهرخ زمانی، نقاش و دکوراتور ۵۱ ساله بود که در تاریخ ۸ ژوئن ۲۰۱۱ در تبریز بازداشت شد. او در اعتراض به بازداشت خود ۳۲ روز در اعتصاب غذا به سر برد. در ماه اوت سال ۲۰۱۱ ، او با اتهاماتی از جمله ‹اقدام علیه امنیت ملی از طریق ایجاد گروهای مخالف نظام و یا عضویت در این گروه ها› و ‹تبلیغ علیه نظام› اما در حقیقت بدلیل فعالیتهای اتحادیه ای به زندان محکوم شد. شاهرخ زمانی در اکتبر ۲۰۱۱ با قرار وثیقه موقتا آزاد شد، اما دوران محکومیت خود را از ۱۴ ژانویه ۲۰۱۲ در شهر تبریز آغاز نمود. او سپس در تاریخ ۱۳ اکتبر ۲۰۱۲ به زندان رجایی شهر منتقل شد. در طول دوران زندان هیچگاه به شاهرخ زمانی مرخصی داده نشد
دربیانیه عفو بین‌الملل در مورد وخامت وضعیت درمانی و پزشکی در زندانهای ایران آمده:
عفو بین‌الملل طی بیانیه‌یی نقض گسترده حقوق‌بشر توسط رژیم ایران را محکوم کرد و خواستار تأمین نیازهای پزشکی و درمانی زندانیان شد.بر اساس این بیانیه آیت‌الله کاظمینی بروجردی 57ساله که اکنون دوران محکومیت 11ساله حبس خود را طی می‌کند، از بیماریهای متعددی شامل دیابت، آسم، پارکینسون، مشکلات قلبی و کلیه و همچنین درد شدید در پاها و کمر رنج می‌برد.حتی به توصیه پزشکان زندان در فوریه سال 2014، که این زندانی باید در بیمارستانی بیرون از زندان بستری شود عمل نشده است.لازم بیادآوری است که احمد شهید،گزارشگر ویژه سازمان ملل در وضعیت حقوق‌بشر ایران نیز بدفعات نگرانی خود را در مورد گزارشهای دسترسی نامناسب و یا عدم دسترسی زندانیان به خدمات پزشکی اعلام داشته است و در گزارش ماه مارس 2015 اعلام کرد که تعدادی از زندانیان به علت عدم توجه پزشکی مناسب در خطر مرگ در زندان هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر