اعتصاب کارگران راه‌آهن در شهرهای مختلف ایران در ماه‌های اخیر در آیینه رسانه‌های بین‌المللی
سایت لایولیک و قبل از اخبار آمریکا و ریاض‌دیلی عربستان گزارشاتی را پیرامون اعتصاب کارگران راه‌آهن در شهرهای ایران به همراه عکسهای کارگران اعتصابی راه‌آهن درج کرده و به تشریح مشکلات این کارگران پرداختند.
لایولیک با عنوان «ایران تظاهرات و اعتصاب ادامه دارد» نوشت: «پس از جنگ جهانی اول، راه‌آهن ۸۵۰ مایلی سراسری ایران ساخته شد.
پروژه ساخت راه‌آهن در سال ۱۹۲۷ آغاز شد و در سال ۱۹۳۸ تکمیل گردید، این خط آهن از میان کوه‌های بلند و صعب‌العبور و دشتهای نا هموار گذشت و شمال و جنوب ایران را بهم پیوند داد و برای نخستین بار، زمینهای کشاورزی شمالی و بنادر دریای خزر به بنادر و میدان های نفتی در جنوب متصل شد.
در ایران، کار در راه‌آهن شغلی بسیار سخت است. کارگران عادی راه‌آهن تا متخصصان حمل و نقل و مهندسان لوکوموتیو تا کسانی که ساخت و تعمیر را بر عهده دارند، شبانه روز فعالیت می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که قطارهای مسافربری و حمل و نقل در زمان مشخص و با ایمنی به مقصد می‌رسند.
در این کار برخی راننده قطار هستند، برخی فعالیتهای قطارها را هماهنگ می‌کنند، در حالی که دیگران سیگنالها و سوئیچ‌ها را اداره می‌کنند.
مهندسان و مدیران صحنه نسبت به بقیه در معرض آسیب‌های بیشتری قرار دارند.
قطارها طوری برنامه ریزی شده که ۲۴ ساعت شبانه روز، ۷ روز در هفته کار کنند، به این معنی است که بسیاری از کارگران راه‌آهن گاهی اوقات شب ها و تعطیلات آخر هفته هم کار می‌کنند.
کارگران خط آهن باید تجهیزات سنگین را در اطراف خط آهن حرکت دهند که کاری بسیار خطرناک است.
مهندسان لوکوموتیو و مدیران قسمتها که قطارها را هدایت می‌کنند و مسیرهای طولانی را طی می‌کنند معمولا مدت زیادی باید از خانه و زندگی خود بدور باشند.
کارگران در قطارهای حمل و نقل نیز برنامه‌های نامنظم و نامتعین زیادی دارند.
مهندسان خط آهن صرف نظر از شرایط آب و هوایی بیشتر وقت خود را صرف کار در خارج از محل زندگی خود می‌کنند.
در چنین شرایطی، در هفته‌های اخیر در ایران کارگران و کارمندان راه‌آهن، پس از ماهها عدم دریافت دستمزد ماهانه خود و دریافت نکردن هیچ پاسخی از مقامات رژیم ایران، اعتراضات و اعتصابات خود را در مناطق مختلف ایران شدت بخشیدند…»
قبل از اخبار نیز در این رابطه نوشت: «…در روز پنج شنبه ۱۴ فوریه ۲۰۱۹، حدود ۶۰۰ کارگر راه آهن در مرند، جلفا و عجب شیر در استان آذربایجان در اعتراض به عدم پرداخت دستمزد خود دست به تظاهرات زدند.
کارگران همچنین علاوه بر اینکه حقوق خود را به موقع دریافت نکردند با مشکلات بیمه سالانه مواجه می‌باشند.
مشکل دیگر این است که کارهای کنتراتی هر روز کمتر می‌شوند. در حال حاضر، بسیاری از کارگران راه آهن در قراردادهای ۱۵ روزه کار می‌کنند که بهیچ وجه تامین نمی‌باشند.
با کاهش مدت قرارداد، شرایط کار کارگران بدتر می‌شود. در چنین شرایطی، کارگران امنیت شغلی معنی ندارد.
رژیم ایران اخیرا ۴۰۰ واگن فرسوده را از سیستم راه‌آهن خود خارج کرد و قصد ندارد آنها را جایگزین کند. این کار باعث شد که ۳۰۰۰ شغل کارمندی و کارگر برق و تعمیرات به خطر بیفتد.
همچنین، کارخانه ساخت واگن قطار اراک به آرامی در حال ورشکستگی است و کارگران آن به زودی به صف میلیونها نفر از بیکاران ایرانی می‌پیوندند.
مشکلات حمل و نقل همچنان حل نشده است، زیرا رژیم ایران همچنان ثروت کشور را در تامین اختلافات و خشونت در کشورهای دیگر خاورمیانه و پر کردن جیب گروههای تروریست نیابتی مانند حزب‌الله در لبنان و حوثیها در یمن، بکار می‌گیرد.
زندگی کارگران راه آهن ایران سقوط کرده است
کارگران راه آهن ایران در تلاشند تا روی حداقل زندگی کنند. در برخی موارد، آنها مجبور به قرض گرفتن از دوستان برای خرید ضروریات اولیه خود هستند.
کارگران می‌گویند «معده کارگران با وعده‌های خالی پر نمی‌شود.»
یکی از کارگران راه آهن ایران گفت: ما سکوت نخواهیم کرد…»
ریاض‌دیلی نیز پیرامون مشکلات کارگران راه‌آهن در ایران نوشت: «…کارگران راه آهن در تبریز و عجب شیر در روز ۱۲ فوریه اعتصاب خود را آغاز کردند و تا کنون ادامه داشته است. این کارگران حقوق و پاداش خود را از آخرین ماه سال جدید ایرانی (مارس ۲۰۱۸) و نیز جبران خسارت ساعت اضافی را دریافت نکرده‌اند.
کارگران در تظاهرات خود، اعلام کردند که کارگران از همسران و کودکان گرسنه و بدهی‌های خود به دیگران خجالت می‌کشند.
کارگران از مقامات رژیم خواسته بودند تا به خواسته‌هایشان پاسخ دهند و شرکت تراورس، شرکت پیمانکار را که حقوق آنها را نپرداخته مجبور به پاسخگویی کنند.
اعتصاب و اعتراض کارگران راه‌آهن در جنوب ایران
در روز ۴ فوریه کارگران پروژه راه‌آهن زاگرس در اندیمشک استان خوزستان تظاهراتی را در اعتراض به عدم پرداخت حقوق سه ماه برگزار کردند .
کارگران راه‌آهن خوزستان به دلیل شرایط نامناسب کار و و عدم پرداخت حقوق بازنشستگی به طور منظم اعتراض کردند.
در ماه ژوئیه، کارگران نسبت به عدم پرداخت ماهها دستمزد اعتراض کردند، اما مقامات رژیم وعده‌هایی دادند که بعدها نادیده گرفته شد.
تظاهرات کارگران برای عدم پرداخت حقوق و شرایط وخیم کاری تبدیل به یک صحنه مشترک در سراسر ایران شده و به کارگران راه‌آهن محدود نمی شود.
سال گذشته تعداد زیادی از اعتصابات و تظاهرات توسط بخشهای مختلف جامعه ایران از جمله کارگران، بازرگانان، رانندگان کامیون، معلمان و کشاورزان مشاهده شد که اغلب آنها نارضایتی خود را از فساد دولتی و سوء مدیریت اقتصاد کشور ابراز داشتند.»
پیش بسوی قیام سراسری ، ما بر اندازیم# کانونهای شورشی در شهرهای ایران #
اعتصاب واعتراض و تظاهرات# سرنگونی رژیم # اتحادوهمبستگی
مرگ_بر_دیکتاتور مطالب ما را در وبلاک انجمن نجات ایران ودر توئیتر @bahareazady دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر