بی بی سی فارسی :تخریب گورهای
جمعی اعدامهای سال 67
مجری : عفو بین الملل و عدالت برای ایران می گویند
جمهوری اسلامی درحال تخریب و از بین بردن شواهد مربوط به اعدامهای سال ۶۷ هستند.
آیا ممکن است حکومت ایران دست به چنین کاری زده باشد؟ سلام برشما و خوش آمدید به برنامه
با گذشت حدود ۳۰ سال از کشتار
زندانیان سیاسی در سال۶۷ در ایران این ماجرا همچنان خبرساز است. مقامهای جمهوری
اسلامی سالها وقوع این اعدامهای دسته جمعی را انکار میکردند اما بعد از انتشار خاطرات آیت الله منتظری و خصوصا
انتشار نوار صوتی دیدار او با قاضیان مسئول اعدامها بتدریج از مرحله انکار عبور
کرده و شروع به استدلال درباره چرایی اعدامها و توجیه آن شده اند. تا کنون هیچ
مرجع رسمی در ایران درباره آمار قطعی اعدام شده گان و محل دفن اجساد آنها سخنی
نگفته اما در ۳۰سال گذشته خانواده های اعدام شده گان نقاطی رو در شهرهای مختلف
یافتند که براساس شواهد و قرائن بعنوان گورهای دسته جمعی اعدامیان سال ۶۷ شناسایی
میشوند.
سازمان عفو بین الملل و سازمان عدالت برای ایران در گزارش
مشترکی که اخیرا منتشر کردند می گویند جمهوری اسلامی بطور عامدانه و سازماندهی شده
در حال از بین بردن آثار و علائم مربوط به این گروههای دسته جمعی است. این دو نهاد حقوق بشری می گویند شواهد جدید
از جمله تصاویر ماهواره ای فیلمهای ویدئویی و عکسهایی از تبریز، تربه، مشهد، اهواز
و همینطور تهران و شهرهای دیگر بدست آوردند که نشان میدهد بر روی بعضی مکانها بتون
ریخته یا با بلدوزر تخریب شده اند.
در برنامه امروز در این باره
بیشتر صحبت میکنم با حمید صبی وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر وهمینطور شادی صدر
فعال حقوق بشر و از مدیران سازمان عدالت برای ایران. بسیار خوش آمد میگویم به هردو
مهمان برنامه، خانوم صدر شما در عدالت
برای ایران همراه با عفو بین الملل این گزارش را تهیه کردید خلاصه ای از اون رو
اگر بتونیم یک نگاهی بهش بندازیم .
تایم کد:0221
شادی صدر: سه سال پیش وقتی ما شروع کردیم کار کردن روی موضوع گورهای جمعی اون موقع
فقط با شناخت اندکی، بیشتر خاوران تهران
بعنوان بزرگترین گورجمعی در ایران شناخته میشد و شناخت بسیار اندکی راجع به
مکانهای دیگه وجود داشت. طبیعتا همونطور که گفتید تمام این سالها خونواده ها
مکانهایی رو شناسایی کرده بودن که ما بعنوان سازمان حقوق بشری باید مستقلا راستی
آزمایی میکردیم و تحقیق می کردیم راجع به اینکه تا چه حد احتمال اینکه یک گور جمعی
در آن مکانها وجود داره، هستش. همینطور که
این تحقیق جلوتر رفت متوجه شدیم که نه فقط ما داریم راجع به تعداد زیادی مکان که
بسیار گسترده در سطح ایران پراکنده ان حداقل ۱۲۰ مکان هست که احتمال میره توش گور
جمعی باشه صحبت میکنیم بلکه ما با یک روند تخریب عامدانه و روز افزون مواجه هستیم
یعنی حتی همونطور که اشاره کردین بعد از انتشار نوار منتظری ما باز می بینیم که
این روند شتاب بیشتری گرفته و بهمین دلیل تحقیق مون رو درواقع روی این موضوع
متمرکز کردیم که شناسایی کنیم کدوم مکانها در معرض تخریب هستن بعنوان اینکه یک
اقدام فوری لازمه برای اینکه این تخریب متوقف بشه و هفت شهری که در اون یا منطقه
ای که در اون گورهای جمعی تحت تخریب هستن و در گزارشی که تازه منتشر شده اومده فقط
بخشی از تعداد بسیار بیشتری از این مکانها هستن که با روشهای مختلف همونطور که
گفتین از جمله اینکه در بسیاری از جاها در این گورهای جمعی در حاشیه قبرستانها
قرار داشتن و روش گورهای تکی جدید ساختن و به مردم فروختن و مردم عزیزان شون رو
توش دفن کردن بدون اینکه بدونن زیر اون قبرها گور جمعی وجود داره، شهرهای مثل
زنجان رشت و کرمانشاه این اتفاقات توش افتاده و شکلهای دیگه ای تخریب در بعضی از
مناطق گورهای جمعی بخشی از خیابون شدن یا روش مغازه یا خونه احداث شده و مردم
اطلاع کمی نسبت بهش دارن. بهرصورت این مجموعه اطلاعاتی بود که ما بدست آوردیم از
طرف خونواده ها و شهادت شاهدان عینی و همینطور مطلعین محلی و چیزی که بسیار بما
کمک کرد در این راستا استفاده از تصاویر و نقشه های ماهواره ای بود که در طول زمان
نشون میداد که این مکانها چقدر تغییر کردن و مورد تخریب یا نابود شدن یا حتی محو
شدن از روی نقشه قرار گرفتن
تایم کد:0455
مجری: دیگه حالا کار عمرانی روش انجام شده ساختمون و
اینها یا تسطیح و... جناب صبی شما گزارش رو مطالعه کردین چقدر برای شما شواهدی که
اونجا هست قانع کننده هست
تایم کد:0505
صبی :شواهد بسیار مهمی هست از جمله مصاحبه با تعداد
زیادی از شهودی که شهادت دادن کجا محل این قبرهای جمعی بوده، کجا واقع شدن و تمام
اینها رو بررسی کرده دراین گزارش و به این نتیجه رسیدن که لااقل در چهار نقطه مشخص
اینها مشغول تخریب و بازسازی اون مناطق هستن و شواهد و مدارکی وجود داره بر اون
جنایت عظیمی که انجام دادن از بین بره. این جنایت به هیچ وجه فراموش نخواهد شد و
سعی جمهوری اسلامی در روپوشی یا پرده پوشی از این جنایت به هیچ وجه موفق نخواهد شد
مسئله ای است که بسیار مطرح هست از وقتی که دادگاه ایران تریبونال رو تشکیل دادیم
تابحال این مسئله کاملا زنده شده مورد توجه مردم هست و تحقیق بسیار جالبی که عدالت
برای ایران در ردیابی گورهای دسته جمعی در سراسر ایران کرده تحقیق بسیار ارزنده ای
است که البته هنوز درحال انجام و ادامه هست. نشون دهنده وسعت این جنایت در سراسر مملکت است در تمام
زندانهای ایران بدون استثنا شروع کردن به کشتار دسته جمعی زندانیان و الان درست
معادل، شبیه اونچه که در آلمان نازی در اواخر حکومت نازی کردن، شروع کردن به از
بین بردن شواهد و مدارکی که این جنایت عظیم رو ثابت خواهد کرد
مجری : اونچه که ما میدونیم در این باره چقدرش واقعا
محکمه پسند هست؟ البته خب خاطرات آیت الله منتظری بود بعد اون نواری که اومد خب
خیلی ماجرا روشنتر شد در این حد که خب از خود حکومت هم دیگه تایید شد به یک معنایی
که چرایی این اتفاق افتاد دلایل این اعدامها چی بود. ولی اگر واقعا امروز یک کیس یک
پرونده ای باشه چقدر واقعا اون شواهدی که ما در، فعلا در اختیار هست میتونه محکمه
پسند باشه؟
تایم کد:0713
صبی : ببینید همونطور که شما
اشاره کردین درواقع بعد از انتشار نوار،
واقعیتی که خانواده ها و جان بدربرده های ۶۷ برای سالها روش تاکید داشتن که این یک
کشتار سازماندهی شده گسترده بوده و سالها قبل از اساسا پایان جنگ و عملیات موسوم
به فروغ جاویدان یا مرصاد مجاهدین برنامه ریزی وزارت اطلاعات بوده ثابت شد و بنظرم
میرسه که در مورد اصل کشتار ۶۷ و بسیاری جزئیاتش هیچ تردیدی الان وجود نداره یعنی
همین الان اگر یک محاکمه با رعایت ضوابط دادرسی منصفانه انجام بشه قطعا حکمی که
ازش بیرون خواهد آمد بدون تردید از نظر حقوقی اینکه حداقل حداقل چیزی که اتفاق
افتاده جنایت علیه بشریت هست. اما اگر برگردیم به مورد گورهای جمعی یک نکته
بسیار مهمی هست که شاید اهمیت این کار رو یک کمی بیشتر نشون بده و اون اینکه تا
زمانی که، در هیچ جای دنیا تا زمانی که اجازه داده نشده یعنی شرایط سیاسی بگونه ای
نبوده که این مکانها رو بازگشایی کنن تحقیق مستقل و درواقع کارشناسی انجام بشه
اینا باز بشه دیده بشه که آیا با بقایا و استخوانهایی وجود داره بعد با شناسایی
دیگه مشخص بشه هویت قربانیان یا بقیه جزئیات مثلا اینکه چجوری اعدام شدن آیا با
گلوله کشته شدن یا دار زده شدن و جنسیت شون چی بوده، اسمهاشون چی بوده همه اینها
مثل اون چیزهایی که در کشورهای آمریکای لاتین یا در اسپانیا اتفاق افتاده در
اندونزی داره اتفاق می افته تا اون موقع ما نمی تونیم بگیم دقیقا ما ۱۰۰٪مطمئنیم
که در این مکانها حتما تعداد از زندانیان سیاسی اعدام شدن دفن شدن یا اینکه بتونیم
بگیم بطور محکمه پسندی این شواهد رو میتونیم به دادگاه ارائه بدیم. کاری که ما
میتونیم بکنیم اینکه اسناد فعلی رو جمع کنیم و تلاش کنیم که جلوی تخریب این مکانها
تا زمانی که اون تحقیق مستقل انجام بشه گرفته بشه
مجری: چقدر میتونه موفق باشه آقای صبی این اقدامات
در جلوگیری از بحث تخریب؟
تایم کد:0920
صبی : بهرحال جامعه بین المللی نقش مهمی در این زمینه دارن و بیدار کردن افکار
این جامعه توسط عفو بین الملل و عدالت برای ایران خیلی موثر در این زمینه هست
بخصوص که الان در، ایران در فشار بسیار زیادی هست بخاطر انرژی هسته ای و مشکلاتی
که در اونجا داره و جامعه جهانی میتونه فشار بسیار زیادی بخصوص اتحادیه اروپا
میتونه
مجری: تا امروز ما موردی داشتیم که از طرف سازمانهای بین
المللی در این پرونده معین یعنی بحث اعدامها پرسش یا تلاشی برای فشار به ایران
وجود داشته باشه؟
صبی : متاسفانه بغیر از
تصمیمی که کنگره، مجلس کانادا گذروند که این رو جنایت علیه بشریت تشخیص داد اقدام
مهم دیگری از طرف کشورهای دیگه نشده، سازمان ملل در این مورد نسبتا ساکت بوده
گزارشگرهای مختلف سازمان ملل متاسفانه نتوانسته اند این مسئله رو بطور عمیق و
اساسی رسیدگی بکنن. در زمانی که این وقایع اتفاق می افتاد آقای گالیندوپل خیلی
ساده لوحانه شاید بتونم بگم از اون گذشت و اظهارات دولت ایران رو تقریبا پذیرفت و
گزارشگرهای بعدی هم در این مسئله گفتن مربوط به زمان ما نیست و به بهانه های مختلف
این رسیدگی نشد. ولی در دادگاه تریبونال
این مسئله بطور عمیق رسیدگی شد حدود ۱۰۰ نفر آمدند شهادت دادن
مجری: رسمیت نداشت یک حالت نمادین و سمبلیک داشت
صبی:
نه سمبلیک نبود نمادین هم نبود بطور واقعی بود چون شهود واقعی بودن بحثهایی که
میکردن واقعی بود
مجری : متوجه هستم از نظر
صبی:
قدرت اجرایی نداره، بغیر از این سمبلیک نیستش تنها فرقی که با هر دادگاه
دیگری داره این هستش که قدرت اجرائی نداره یک همچین چیزی. ولی آنچه که هست یک هیات
بسیار منصف و بسیار بیطرف رسیدگی کردن تمام شواهد مدارک بسیار زیادی در این زمینه
هست که قابل انکار نیستش از جمهوری اسلامی هم دعوت شد که در این جلسه شرکت بکنن
جواب ندادن و حاضر نشدن. بطور غیر مستقیم قبول کردن که این جنایت انجام شده و سعی
کردن در توجیه کردن آقای خامنه ای که ایشون سعی کرد در اون زمان مانع از کشتار
زندانیان چپ بشه که موفق هم شد
مجری : یعنی مسولیت متوجه ایشون نشه
صبی: ولی واقعیت رو پذیرفتن که این جنایت انجام
شده چطوره که همه ساکت میکنن، سکوت میکنن آقای مصطفی پورمحمدی در مجلس این رو
بعنوان یک افتخار
مجری: در سالهای گذشته بهرحال اذعان شده یعنی اون حالتی که فرض کنید ۱۰ سال پیش
بود قطعا نیست ولی خانوم صدر اگر سازمانهای بین المللی نهادهای بین المللی علاقه
ای نشون ندادند به شرحی که آقای صبی
اشاره کردن در اون صورت چرا شما امیدوار هستید که این بتونه یک مقدار حالا جلوی
اتفاقاتی که الان شما میگید داره می افته رو بگیره؟
تایم کد:1221
صدر: من دوتا نکته رو میخوام اینجا بگم در جواب به سوال
شما یکی اینکه ما همونطور که گفتم این اسناد رو جمع نمیکنیم فقط برای اینکه فردا
یک اتفاقی بیافته، در بسیاری از کشورهای دیگه سالیان سال بعدش مردم به این نتیجه
رسیدن که باید یک کاری بکنن و کسایی که این جنایات در حق خونواده هاشون اتفاق
افتاد.
در اسپانیا ۷۰سال بعد از جنگهای داخلی و دوران رژیم
فرانکو نوه های کسایی که در گورهای جمعی دفن شده بودن اومدن و جنبش نوه ها رو راه
انداختن و اتفاقا با بازکردن این گورهای جمعی جنبش رو شروع کردن و
این استخونها چون بسیار ادبیات جالبی داره وقتی نگاه میکنی تاریخ اسپانیا رو،
برای اینکه نسل قبل از اونا گفته بودن که دیگه ما به صلح رسیدیم تو جنگ داخلی و
بیایم دمکراسی مون رو اینجوری بسازیم که همه
چی رو فراموش کنیم و دوباره یک شروع تازه بکنم. نسل بعد که اومد که نسل نوه ها بود
میخواست تاریخش رو بدونه میخواست بدون پدربزرگها و مادربزرگهاش چه بلایی سرشون
اومده و چه اتفاقهایی سر مملکت افتاده؟ بنابراین اومد و با بازکردن گورهای جمعی در واقع اون تاریخی رو که پنهان شده بود همه این
سالها و توافق ناگفته ای که بین گروههای سیاسی مختلف بود برای اینکه راجع به گذشته
حرف نزنن درواقع شروع کرد به بازخوانی. بنابراین ما وقتی داریم امروز راجع به
این موضع صحبت میکنیم این نکته رو فراموش نکنیم که در تجربه کشورهای دیگه ممکنه
سالها طول بکشه
مجری: این نکته مهمی هست ببخشید من فقط یک سوال برام پیش
اومد شما راجع به اسپانیا صحبت میکنید یکی میخواستن تاریخ خودشون رو بدونن تاریخ
پدرانشون یا پدربزرگانشون، جناب صبی در مورد ایران با اینکه ۳۰سال گذشته ولی این
تاریخ نیست کماکان یک مسئله روز هست
تایم کد:1402
صبی : مسئله روز هست برای اینکه به خانواده ها اجازه،
این جنایت فقط محدود به کشتار زندانیان سیاسی نیست، سرکوب کردن خانواده ها،
خانواده ها اجازه ندارن حتی عزاداری بکنن، به خانواده ها نگفتن جنازه عزیزانشون در
کجا دفن شده حتی بعد از اینکه اونها سعی کردن که یک نقطه ای رو بگن در اینجا شاید
دفن شده و برن اونجا مراسم سوگواری شون رو بجا بیارن در اونجا هم
اونها رو مورد ضرب و شتم قرار دادن. بعدا آمدن اینها رو تخریب دارن میکنن یعنی
این جنایت وسعتش بسیار بیشتر از فقط کشتار زندانیان سیاسی است. سرکوب هزاران
خانواده ای که عزیزانشون رو در این جریان از دست دادن و بعد هم عدم قبول کردن و
معذرت خواستن از این جنایت فجیعی که انجام دادن. هیچ دلیلی برای این اعدامها وجود
نداشت هیچ دلیل منطقی و قانونی وجود نداشت
مجری :طبیعتا حالا دلایلی رو ارائه میدن از طرف مقامهای
قضایی ایران ولی برای شما مشروع و پذیرفته نیست
صدر: برای هیچ کسی نیست. چگونه میشه کسی رو که در زندان
هست به جرم اینکه در سن ۱۶سالگی یک بروشور مجاهدین یا کمونیست ها یا هرکس دیگه ای
در جیبش بوده گرفتنش بعد سالها زندانش کردن بعد هم مدت زندانش گذشته به اینها
میگویند ملی کش ولی آزادش نکردن چون یا نتونسته تضمین بده یا نتونسته کسی رو
بیاره، در زندان بوده و بعد آمدن این رو در مقابل هیات مرگ گذاشتن و اعدام کردن به
چه دلیلی؟ به چه دلیلی میشه
یک عضو جامعه رو یک جوانی رو که هیچ نوع فعالیت خشونت باری انجام نداده فقط یک حتی
عضو تشکیلاتی هم نبوده بیارن و بعد بخاطر عقایدش اعدام بکنن
مجری: این هیات مرگ که شما اشاره کردین که درواقع اعضایی
که در اون گروهها بودن و راجع به اعدام یا اینکه عفو که نه ولی بهرحال اعدام نشدن
تصمیم گرفتن خیلی هاشون الان مقام دارن اون هیات خیلی مشخصی که در تهران کار
میکردن یکیش تولیت آستان قدس رو داره، یکی وزیر دادگستری هست یک در، بعضی در
سمتهای بسیار بالای قضایی بنابراین واقعا فکر میکنید که چقدر اون تلاشی که شما
میکنید امروز بتونه به یک نتیجه ای برسه؟
تایم کد:1623
صدر : همونطور که گفتین و من هم با شما موافقم کشتار ۶۷
و اصولا جنایتهای دهه۶۰ بخشی از تاریخ نیست یعنی تا زمانی که همینطور که گفتین
کسانی که مسولش بودن اولا حقیقت راجع به اون وقایع مشخص نشده دوما کسایی که مسولش
بودن پاسخگو نشدن محاکمه نشدن و الان در بالاترین مناسب دولتی از جمله وزارت
دادگستری هستن، آوایی وزیر دادگستری جزو اعضای هیات مرگ در دزفول بوده، وزیر
دادگستری قبلی پورمحمدی عضو هیات مرگ در تهران بوده بنابراین تا
زمانی که این افراد پاسخگو نشن ما نمی تونیم راجع به این صحبت کنیم که این بخشی از
تاریخ بوده. من وقتی راجع به تاریخ حرف میزنم راجع به اون بخشی از حقیقتی که از
این جامعه پنهان شده دارم صحبت میکنم و حافظه تاریخی ما راجع به دهه ۶۰. اما
اینکه چه فایده ای داره در چنین شرایطی که مسولان و عاملات و آمران این جنایت برسر
قدرت هستن این کار رو ما انجام میدیم، بنظر مهمترین موضوع اینه که مردم نسبت به
این موضوع آگاهی پیدا کنن. وقتی راجع به
گورهای جمعی حرف میزنیم ما راجع به مکانهای صرفا در حاشیه شهرها صحبت نمی کنیم ما
داریم راجع به مکانهایی صحبت میکنیم که بخشی از فضاهای شهری هستن، مردم از کنار
این خیابونها رد میشن و نمیدونن که اون زیر ممکنه یک گور جمعی باشه و درواقع بنوعی
اون قربانیانی که یکبار ناپدید شدن در گورهای جمعی دوباره از حافظه شهرهای
ما ناپدید میشن و دیده نمیشن. اینکه ما هرکدوم از ما تلاش کنیم و مردم هرکدوم تلاش
کنن که این مکانها تخریب بشه و برای آینده حفظ بشه بعنوان مکانهای حافظه جمعی و
بعنوان مدارک جرم این خودش یک موضوع مهمی هست. یعنی همه بنظر من فقط وجه حقوقی
نیست جنبشی که باید شکل بگیره در جهت دادخواهی و در جهت مطالبه حقیقت و عدالت با
تک تک این تلاشها و آگاهی رسانی هاست که انجام میشه و یک نکته ای که من میخوام بگم
اینکه بسیاری از این خانواده ها هنوز راجع تاحالا راجع به اون اتفاقاتی که براشون
افتاده حرف نزدن و همین دیروز مثلا در
برنامه های بی بی سی بسیاری از کسانی که با شما تماس گرفتن برای اولین بار بود که
داشتن راجع به بحث عزیزانشون و گورهای جمعی صحبت میکردن یعنی هنوز یک عالمه درد
ناگفته تو سینه های آدمها هست که باید فرصت رو مجال بشه که بگن
مجری : آقای صبی، خانوم صدر در صحبتهاشون اشاره کردن به
اینکه افرادی ناپدید شدن و امروز درواقع با امحا یا از بین بردن این گورهای دسته
جمعی اینها دوباره ناپدید میشن. این کلمه ناپدید یک مقدار بار حقوقی داره طبیعتا
دیگه اینکه آیا افرادی که اون موقع اعدام شدن خانواده هاشون گفته شده که فرزند شما
همسر شما نمیدونم هرچی اعدام شد آیا این ازنظر حقوقی این افراد روشن هست که اعدام
شده و تمام یا نه ناپدید شده امروز باید اونها رو دید بلحاظ حقوقی؟
تایم کد:1912
صبی: از نظر حقوقی ما گواهی فوت نداریم بنابراین جمهوری
اسلامی نیامده توضیح بده اشخاصی که در کنترل و در زندانها بودن چه شدن، شما
نمیتونید بگید من حدود ۱۰هزار نفر ۱۵هزار نفر زندانی سیاسی در زندانهای مختلف
داشتم و حالا نیستن و من به خانواده های اینها گفتم که بیایین لباسهای اینا رو پس
بگیرید یا بهشون توضیح یک توضیح خیلی مختصری دادم که اینها رو، اینها از دست رفتن!
این هیچ نوع بار حقوقی نداره هر انسانی طبق قوانین ایران و هرجای دیگر در دنیا اگر
فوت میکنه گواهی مرگ میخواد، علت مرگ میخواد به چه دلیل شخصی که در زندان بوده
الان نیست؟ ۳۰ سال پیش در زندان جمهوری اسلامی هزاران نفر بودن و حالا کجا هستن؟ جمهوری اسلامی پاسخگوی اینها هست در مقابل
کمیسیونی که در این مورد در سازمان ملل تشکیل شده، ناپدیدشدگان قهری کسانی است که
دزدیده، اینا ناپدید شدن نه به اینا محل قبر نه جنازه نه دلیل فوت نه گواهی فوت
هیچ کدوم از این اسناد حقوقی ایجاد نشده درحالیکه
در اوایل انقلاب اینکار میشد موقعی که اعدام میکردن چون اون موقع هنوز رژیم فکر
میکرد که محبوبیت عمومی داره در این مورد شجاعتش رو داشت که بیاد بگه من این اشخاص
رو اعدام کردم اینم جنازه اش بیاین پول، هزینه گلوله اش رو هم حتی از بازماندگان
می گرفت. در جریان کشتار ۶۷رژیم اینقدر نگران بود از مخالفت عمومی که این مسئله رو
با پنهانکاری عجیب غریبی انجام داد. در زندانها رو بستن ماهها اجازه ملاقات ندادن
و بعد زندانی ها ناپدید شدن تا اونجای که ما میدونیم هیچ نوع سند رسمی وجود نداره
که این زندانی ها در کجا هستن
مجری: یعنی شما بلحاظ حقوقی اینها رو ناپدید شده قهری
تلقی میکنید
صبی: تمام زندانیان سیاسی که ازشون بعد از سال ۶۷ اثری
وجود نداره همه ناپدید شده قهری هستن و جمهوری اسلامی باید به سازمان ملل توضیح
بده که اینها کجا هستن
مجری: آیا از نظر سازمان ملل این به این شکل شناسایی شده
این پرونده خانوم صدر؟
تایم کد:2128
صدر:الان همونطور که آقای صبی گفتن گروه کاری ناپدید
شدگان قهری سازمان ملل در همین سال گذشته درواقع رسیدگی کرد به پرونده دو نفر از
هزارن نفری که در کشتار ۶۷ناپدید شدن عبدالرضا اکبری منفرد و رقیه اکبری منفرد
برای اینکه خواهرشون مریم اکبری منفرد از داخل زندان اوین یک شکایتی ارسال کرد
برای سازمان ملل
مجری : در ایران
صدر: بله در ایران در زندان اوین هستن ایشون خودشون
زندانی سیاسی هستن و خواست که رسیدگی کنن به وضعیت و همونطور که آقای صبی گفتن در
مورد این دو نفر هم نه گواهی فوتی وجود داره نه در آمارهای رسمی الان وبسایت بهشت
زهرا اگر شما یکی از بستگانتون فوت کرده باشه و اسمش رو
جستجو بکنین، اسمش محل فوت، محل دفن تاریخ فوت و همه جزئیات میاد حتی یک اسم از
اسامی کسانی که در کشتار ۶۷ اعدام شدن در این آمارهای رسمی نیست. همونطور که
گفتم پیکرهای اینها تحویل داده نشده و در نهایت خوشبختانه گروه کاری سازمان ملل
این دو نفر رو بعنوان ناپدید شده قهری برسمیت شناخت از جمهوری اسلامی توضیح خواست
و در متنی که هست و درواقع موجود هست استدلالی که این گروه داره اینکه دقیقا
همونطور که آقای صبی گفتن هرکسی که در بازداشت یک حکومتی باشه و بعد به از ارائه
اطلاعات دقیق، علت مرگ تمام حقیقت و پیکرش خودداری بشه به خونواده اش و بعد سعی
کنن که پنهانکاری کنن در مورد سرنوشتش یا محل دفنش این آدم از نظر بین المللی
ناپدیدشده قهری محسوب میشه و نه فقط خود اون آدم تا زمانی که همه این حقایق راجع
بهش روشن نشده این وضعیت ناپدید شده قهری داره، بلکه خونواده اون آدم از یک حقوق
مشخصی طبق قوانین بین المللی برخوردار هستن بدلیل اینکه گفته میشه براساس حقوق بین
الملل این خونواده تحت آزار و شکنجه مدام هستن با ندانستن با پنهان شدن حقیقت راجع
به سرنوشت عزیزشون و الان در مورد ایران با اینکه حتی اجازه نمیدن روی گورهای جمعی
یا مزارهای اونها هم عزاداری جمعی بکنن.
مجری: چنین شناسایی جناب صبی چه پیامدهایی میتونه داشته
باشه برای جمهوری اسلامی؟
تایم کد:2341
صبی: جمهوری اسلامی باید پاسخگو باشه به سازمان ملل
بخصوص گروه کاری ناپدید شدگان قهری در مورد اینکه سرنوشت این افرادی که در زندانها
بودن چه شد و به کجا رسید؟ و اگر نده خلاصه نهایتا مسئله به مجمع عمومی سازمان ملل
ارائه خواهد شد بعنوان
گزارشی که از طرف کمیسیون میره و دراونجا مطرح خواهد شد و هدف این هستش که اینکار
رو گسترش بدن تا اونجا که ممکن هست خانواده ها شکایت بکنن به سازمان ملل در مورد
ناپدید شدگان قهری و از هیات کاری ناپدید شدگان قهری بخواهند که سرنوشت عزیزانشون
رو مشخص بکنن
مجری: و چنین روندی نیاز به شکایت تک تک خانواده ها داره
یا تعمیم پذیر نیست چنین ..
تایم کد:2430
صدری: نه هرکس باید پرونده جداگونه تشکیل بده و همونطور
که آقای صبی گفتن تعداد بسیار زیادی از خونواده ها شکایت بکنن خب طبیعتا فشار هم
برجمهوری اسلامی زیاد میشه. اما خود گروه کاری چندسال پیش درواقع یک نامه مفصل
دیگه ای هم نوشت راجع به گورهای جمعی و از دولت ایران خواست راجع به تخریب
چهارمکان در اون زمان توضیح بخوان یعنی شکایتهای کلی هم میشه که به این گروه کاری
تسلیم کرد.
مجری: چقدر این چشم انداز هست جناب صبی ؟
تایم کد:2500
صبی :بهرحال از همه جهت جمهوری اسلامی در فشار هست بخاطر
مسائل حقوق بشر در ایران و نقض حقوق بشر و این هم فشار دیگری است در صحبتهای قبلی
هم خانوم صدر گفتن که اصولا این نوع فعالیتها نتیجه آنی نخواهد داشت و هرکسی
بعنوان دنبال، دنبال نتیجه آنی باشه بسیار ناامید خواهد شد ولی نهایتا این کارها
همش نتیجه بخش خواهد بود.
تمام این فشارها تمام این رسیدگی ها روزی بمرحله نهایی
میرسه و فشار به جایی میرسه که جمهوری اسلامی ناچار هست اذعان بکنه که این جنایت
انجام شده و توضیح بده که چه کسانی رو، چه کسانی مسول این کار بودن توضیح بده که
چه به سر این ناپدید شدگان قهری آمده و در کجا دفن شدن و به چه دلیل اینها اعدام
شدن؟ اعدام نیست این قتل هست، قتل عمد هست هیچ نوع هیچ مسئله چون هیچ بررسی حقوقی
که نشده بود شما اعدام رو باید در زمانی بکار، لغت اعدام رو بکار ببرید که بطور
حقوقی روش رسیدگی شده باشه در این مورد نشده.
مجری: بسیار بسیار متشکرم حمید
صبی و همینطور شادی صدر سپاس از هر دو مهمان برنامه و ممنون هستم از شما که تا
انتها ما رو همراهی کردید...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر