۱۳۹۶ اردیبهشت ۲۹, جمعه

رئیسی ،مشهد؛ بازخوانی! تاریخ



رئیسی، مشهد؛ بازخوانی! تاریخ

در آخرین روز تبلیغات انتخابات! ریاست جمهوری ولایت فقیه، رئیسی مشهد را انتخاب می‌کند تا در شهری که آنرا به همراه علم الهدی اشغال کرده است حداکثر قدرت نمایی را بکند.
دست تکان دادن برای غرب
رئیسی، سیاست خارجی روحانی را به چالش می‌کشد. ظاهر امر این است که او در برابر قدرت های خارجی موضع سختی را می‌خواهد اتخاذ کند. او که خود را نماد اقتصاد مقاومتی خامنه ای می‌داند خطاب به روحانی می‌گوید: «مگر بیگانگان تا کنون گره‌ای از کدام کشور باز کردند که ما دومی باشیم.»
بسیار طبیعی است که شنونده منتظر باشد تا او موضعی علیه ترامپ بگیرد، اما رئیسی بر عکس عمل می‌کند و برای او دست تکان می‌دهد. رئیسی برای چندمین بار در سخنرانی های اخیرش به چین حمله می‌کند. شاید برای اولین بار باشد که چین تبدیل به یک موضوع انتخاباتی در درون ولایت فقیه می‌شود.
«مگر نگفتید بازار کالاهای چینی جمع می‌شود پس چرا اکنون در زمان دولت هر سال ۱۰ میلیارد دلار کالای چینی وارد می‌شود.»
رئیسی می‌‌خواهد نشان دهد آنطور هم که می‌گویند او سرجنگ با جامعه بین المللی را ندارد. خامنه ای اگر با جامعه بین المللی درگیر شود نمی‌تواند نفت بفروشد و اگر فروش نفت نباشد پولی در میان نخواهد بود و بدون پول، سپاه موجودیتش زیر علامت سوال می‌رود و بدون سپاه خامنه ای دیگر خلیفه نخواهد بود.
مالیات نمی‌دهم
‌‌رئیسی با این چالش از طرف جناح رقیب مواجه است که موسسه تحت تصرفش یعنی آستان قدس مالیات نمی‌دهد. رئیسی به عنوان کسی که می‌خواهد رئیس جمهور! بشود به طور طبیعی باید مدافع سازوکار مدنی باشد. او باید از این بگوید که همه موسسات باید مالیات بپردازند اما رئیسی هرگز این حرف را نمی‌زند زیرا او متعلق به بخشی از حکومت است که در ظاهر و باطن خود را فرای هر قانونی می‌دانند، به خصوص رئیسی که خواب ولایت امر! را می‌بیند، هیچ علاقه ای ندارد که در دام مالیات دهی بیفتد. در عوض رئیسی راهکار دیگری را پیش می‌کشد: «شرکت های آستان قدس در این یک سال حسابرسی شد و پولی که باید مالیات داده شود ۱۰۰ برابر آن را به محرومان کمک کردیم.»
رئیسی حاضر است صدبرابر مالیاتش به محرومان! کمک کند اما حاضر نیست که مالیات بدهد! البته معلوم نیست کدام محروم از این پول بهره می‌برد زیرا ۲ میلیون حاشیه نشین فقط در اطراف مشهد زندگی می‌کنند، کسانی که حاشیه نشینی آنها محصول شرکت های وابسته به آستان قدس می‌باشد.
آزادی اجتماعی چه می‌شود؟
روحانی در تبلیغاتش تلاش می‌کند تا آمدن رئیسی را معادل پایان آزادی های اجتماعی اعلام کند. او می‌خواهد همه اینگونه باور کنند که برای حفظ شرایط موجود باید به روحانی رای دهند وگرنه با آمدن رئیسی اتفاقات بدی خواهد افتاد، گویی باقی ماندن روحانی یک اتفاق خوب خواهد بود!
رئیسی که در حیله گری نمی‌خواهد چیزی از روحانی کمتر داشته باشد بلافاصله خود را به صحنه می‌رساند تا گوی سبقت را در روز آخر از رقیب برباید: «آقای روحانی نگران آزادی زنان و جوانان نباشید تمام این آزادی ها برای تمام ایرانیان وجود دارد و ما هم فراهم می‌کنیم.»
اما این مهمترین حرف رئیسی نیست، او به سابقه ای از خود اشاره می‌کند که همه منتظر بودند، عاقبت نزاع درونی نظام به آن نقطه برسد؛ پرونده ۶۷. اما رئیسی به اصل موضوع ورود نمی‌کند او می‌خواهد گذشته خود را برای منافع امروزش بازخوانی کند؛ کاربرد هرمنوتیک در ولایت فقیه!
رئیسی می‌گوید: «بنده افتخار می‌کنم ۳۷ سال مدافع حقوق مردم بوده ام». [مهر ۲۷ اردیبهشت ۹۶] منظور او این است که قتل عام بیش از ۳۰ هزار زندانی سیاسی در تابستان ۶۷ به معنی دفاع از حقوق مردم بوده است. تعبیری جدید از معنی «مردم»، «حقوق» و ... ؛ کاربرد هرمنوتیک در ولایت فقیه!
رئیسی در آخرین میتینگ انتخاباتی اش ناچار اشاره ای به سابقه اش کرد، سخنرانی بعدی او می‌تواند در موضع ریاست جمهوری ولایت فقیه باشد، همچنین ممکن است که او شکست خورده‌ی نزاع درونی نظام باشد. اما گزینه دیگری نیز وجود دارد، گزینه مردمی که او و روحانی را برای همیشه انکار خواهند کرد.

مطالب مارا  در وبلاک   های انجمن نجات  ایران وخط سرخ مقاومت 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر