۱۳۹۷ شهریور ۱۵, پنجشنبه

پیامدهای حذف خامنه‌ای؛ نگاهی به نطق غلامرضا حیدری در مجلس وقدیانی وکروبی








پیامدهای  حذف خامنه‌ای؛ نگاهی به نطق غلامرضا حیدری در مجلس وقدیانی وکروبی 






غلامرضا حیدری، عضو مجلس در نطق خود همان راه‌حل «حذف خامنه‌ای برای بقای نظام» را بر روی میز گذاشت. راه‌حلی که پیشتر در نامه کروبی و قدیانی خود را برجسته کرده بود. پیامدهای این راه‌حل برای نظام چیست؟
به زیر سوال بردن
غلامرضا حیدری، عضو مجلس طی نطق خود در مجلس به تاریخ ۱۳ شهریور ۹۷ بخش عمده‌ای از تاریخچه‌ی خلافت اسلامی! در ایران را به زیر سوال برد. مواردی که او برشمرد عبارت بودند از:
۱.« نخست وزیران، روسای جمهور، روسای مجلس و بسیاری دیگر، عموما به حذف، حصر یا زندان کشیده شده‌اند»
۲.«اشغال سفارت آمریکا نقطه آغازینی برای شروع تحریم و جنگ شد»
۳.«جنگ تحمیلی را حتی پس از فتح خرمشهر ادامه دادیم تا بجایی رسید که امام (ره) در پذیرش قطعنامه فرمودند جام زهر را نوشیدم.»
۴.«از بازسازی مناطق جنگی هنوز رها نشده بودیم که فعالیت‌های هسته‌ای را شروع کردیم و در این راه به قدری هزینه دادیم که به نرمش قهرمانانه رسیدیم که حاصل آن پذیرش برجام شد»
۵.«هنوز جوهر برجام خشک نشده بود، موشک پرتاب کردیم که بهانه‌ای برای تشدید تنش آفرینی‌ها شد.»
غلامرضا حیدری در ادامه به طور غیر مستقیم مواضع خامنه‌ای و سپاه را به مضحکه گرفت و گفت: «مگر ما قیم دنیا هستیم که می خواهیم بینی همه را به خاک بمالیم، بنابراین باید واقع بین باشیم و واقعیت‌ها را آنگونه که وجود دارد، ببینیم».
یک راه‌حل
البته همه‌ی این مقدمات برای ختم به یک نتیجه و ارائه یک راه‌حل مشخص بود. راه‌حلی که پیشتر از طرف بخش‌هایی از درون نظام بر روی میز گذاشته شده است؛ راه حل حذف خامنه‌ای برای بقای نظام آنچنان که می‌توان در نامه کروبی به تاریخ ۱۱ شهریور و نامه قدیانی به تاریخ ۱۰ شهریور مشاهده کرد. [حذف خامنه‌ای برای بقای نظام؛ چرا ایران سوریه نمی‌شود؟]
در این راه‌حل ابتدا بر ساختار متناقض اداری کشور دست گذاشته می‌شود و سپس بر ضرورت ایجاد تغییرات اساسی در قانون اساسی تاکید می‌شود. قلب این تغییرات حذف خامنه‌ای‌ست خواه این موضوع به صراحت بیان شود خواه در پرده گفته شود.
غلامرضا حیدری نیز در سخنرانی خود همین نقشه مسیر را در صحن مجلس اعلام کرد. او گفت: «ساختار اداری کشور به گونه‌ای است که اختیارات در یک جا و مسئولیت‌ها در جای دیگری است و این امر موجب اصطکاک و کاهش شدید بهره‌وری در اداره امور کشور شده است.»
یک تناقض چهل ساله
واضح است که اختیارات در ید خامنه‌ای و سپاه است، و مسئولیت بر عهده‌ی قوه مجریه است. این تناقض البته پدیده‌ی جدیدی در خلافت اسلامی! نیست. طراحی قانون اساسی نظام با محوریت ولایت فقیه بر همین تناقض پایه گذاری شد. در طول ۴۰ سال گذشته نظام از یک طرف از این تناقض سود برده است و از سوی دیگر دچار زیان شده است.
سود حاصل برای نظام این بوده است که هرچه بیشتر به تقویت موقعیت هسته سخت نظام یعنی ولایت فقیه و سپاه نائل شده است بی‌آنکه آنها را در معرض حساب‌رسی قرار دهد یا با تغییر نوبه‌ای ولی فقیه پذیرای تنش‌های متعاقب آن در درون نظام باشد.
اما از سوی دیگر برای تقویت و پیشبرد امور به نفع هسته سخت نظام به ناچار دست به تصفیه‌های متعدد و نوبه‌ای از درون نظام زده شد. پس از مرگ خمینی باند خط امامی‌ها که روزگاری عزیزکرده‌های خمینی بودند از دولت و مجلس بیرون ریخته شدند. یا حضورشان به حداقل‌ها محدود شد. همین تصفیه درونی زمینه‌ساز شکل‌گیری نخستین جبهه در درون خلافت اسلامی! علیه ولی فقیه جدید بود.
خط امامی‌های حذف شده از قدرت در فردای مرگ خمینی، با پرچم اصلاحات در سال ۷۶ به صحنه بازگشتند. البته کشمکش آنها با خامنه‌ای تنها معطوف به تعادل قوای درون نظام نبود آنها دانسته و آگاهانه کوشیدند که غرب را نیز به پشت خود بکشانند تا با اتکا به سیاست مماشات راهشان را در درون خلافت اسلامی! باز کنند.
خامنه‌ای اما ضمن بهره بردن از سیاست مماشات غرب و جلوگیری از تیز شدن تیغ جامعه جهانی علیه نظام، به بازی با همین دسته اصلاح طلب پرداخت و اجازه نداد که آنها کامی از «گندم ری» ببردند.
«پالایش ساختاری نظام»
اکنون و پس از شروع قیام ایران بخشی از همین خط امامی‌های سابق از قبای اصلاح طلبی بیرون آمده و پرچم «پالایش ساختاری نظام» را برافراشته‌اند. تغییراتی که قرار است با هدف حفظ تمامیت نظام صورت بگیرد.
در همین رابطه غلامرضا حیدری گفت: «اگر رئیس جمهور ضعیف و مجلسی ناتوان از انجام وظیفه نمی‌خواهیم، باید ساختار اداره کشور به صورت شفاف به گونه‌ای دیگر طراحی شود».
به اعتقاد مدافعین خط «پالایش ساختاری نظام» یا به عبارت دیگر «حذف خامنه‌ای برای بقای نظام»، با ادامه‌ی وضعیت فعلی تمامیت خلافت اسلامی! فرسوده و فرسوده‌تر خواهد شد. و به تدریج قیام از نقطه‌ی بازگشت ناپذیر عبور خواهد کرد.
غلامرضا حیدری در همین رابطه در نطق ۱۳ شهریور خود گفت: «اینگونه که حرکت می‌کنیم، توان نظام اقتصادی روز به روز مستهلک‌تر و اعتماد عمومی کمتر و کمتر می‌شود و کاهش اعتماد عمومی به دست اندرکاران اداره کشور قطعاً حدی داشت و خدا نکند که از حد خود تجاوز کرده و دیگر قابل جبران نباشد.»
این عضو مجلس با اشاره به نقش خامنه‌ای و سپاه در عرصه‌های گوناگون و تهدیدات اخیر سپاه در میتینگ فیضیه درباره خفه کردن روحانی در استخر [میتینگ سپاه در فیضیه قم؛ ترساندن مراجع حکومتی یا مقدمه چینی برای تصفیه؟] افزود: «به هوش باشیم که باندهای مافیایی پشت صحنه موسسات مالی، قاچاق کالا، بدهکاران بزرگ مالی، بازار ارز و سکه، خفه کردن در استخر، ناگهان کلیت نظام را به خفگی نکشاند.» [خانه ملت ۱۳ شهریور ۹۷]
به‌عبارت دیگر غلامرضا حیدری در ادامه کروبی و قدیانی تصریح می‌کند که سخت جانی هسته سخت نظام در برابر «پالایش ساختاری نظام» راه به نابودی و سرنگونی تمامیت خلافت اسلامی! خواهد برد.
سرنوشت ناگزیر
تداوم قیام و اوج گیری دوباره آن در مردادماه که تنها با دستگیری بیش از هزار نفر مهار شد، [مجاهدین ۱۴ شهریور ۹۷] اجزای خلافت اسلامی! را در این فکر فرو می‌برد که چه راه‌حلی برای بقای نظام وجود دارد. افزون بر آن پشتوانه و تکیه گاه جهانی نظام به سرعت در حال از دست رفتن است. تحریم‌های مرحله نخست در نیمه مرداد آغاز شد و تحریم‌های هولناک نفتی و بانکی در نیمه آبان از راه خواهد رسید. به این ترتیب سپاه بخشی از منابع مالی خود را از دست داده و بخش بزرگتری را نیز از دست خواهد داد.
اما یک نکته در این میان نباید از نظر دور نگه داشته شود؛ کسانی که با برگ حذف خامنه‌ای برای بقای تمامیت نظام بازی می‌کنند در تعادل درونی نظام در نقطه‌ی ضعف مطلق قرار دارند. اما نکته مهم‌تر این است که آنها در مرحله پیشروی قیام ایران سخن می‌گویند و همین امر بر نتایج حرف‌هایی که می‌زنند تاثیراتی فراتر از خواست و اراده‌شان دارد.
در ماه‌های پایانی نظام شاه، گزینه‌های گوناگونی مطرح بود: جایگزینی ولیعهد به جای شاه؛ سپردن اداره کشور به ملکه؛ سپردن اداره امور به شورای سلطنت و …
اما واقعیت این بود که توازن قوا بین جامعه و نظام شاه از نقطه‌ی بازگشت ناپذیر عبور کرده بود. انتخاب هر کدام از گزینه‌ها در چنین شرایطی تنها به سقوط سرعت می‌بخشد هرچند سخت جانی بر سر گزینه‌های قبلی نیز تنها، تسریع کننده‌ی سقوط است.
در آن زمان در نهایت گزینه خروج شاه از ایران و سپردن امور به شورای سلطنت پیش رفت اما همگان به چشم دیدند که شورای سلطنت در یک روز ذوب شد. اکنون نیز خامنه‌ای و سپاه؛ و سایر دسته‌جات درونی خلافت اسلامی! هر راه‌حلی که در پیش بگیرند از سرنوشتی که فرارسیدن آن هر روز نزدیک‌تر می‌شود گریزی نخواهند داشت.


مطالب   مارا در وبلاک انجمن نجات ایران  ودر توئیتربنام @bahareazady   دنبال کنید

پیش بسوی قیام  سراسری ، ما بر اندازیم#   شهرهای ایران   اعتصاب # تظاهرات# 
 سرنگونی #  اتحادوهمبستگی     مرگ_بر_دیکتاتور

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر