گزیده ای از روزنامه های رژیم یکشنبه 17تیر 97
در روزنامه‌های حکومتی در روز یکشنبه ۱۷تیرماه مهم‌ترین عنوانها به بسته اروپایی در مذاکرات وین اختصاص یافته است. در کنار آن جنگهای باندی حول بسته و دود دم‌ها در مورد بهبود آب خرمشهر و آبادان و مبارزه با قاچاق در کنار عنوانهای مربوط به فساد و بحران اقتصادی – اجتماعی دیده می‌شود. اما عمده مطالب اصلی آنها سوزوگداز از برگزاری گردهمایی بزرگ مقاومت ایران و شخصیتهای شرکت کننده در این مراسم است. که همان ترهات قبلی را تکرار کرده‌اند. تیترهای ضد و نقیض روزنامه‌های باند روحانی در مورد بسته را مرور می‌کنیم:
اعتماد: وزیر نفت با اشاره به مقابله ایران با سیاستهای آمریکا: این یک جنگ تجاری است – از اتحادیه اروپا انتظار داریم مسئولیتش را در حفاظت از برجام انجام دهد
اقتصاد پویا: وزیر نفت: پیشنهاد نفتی اروپا به ایران راضی کننده نیست
بهار: رئیس جمهور در جلسه هماهنگی اقتصادی سران قوا: اروپا باید به تصمیم های اجرایی برسد
رویش ملت: ظریف: مطمئن هستیم جهان در برابر آمریکا ایستاده است
جمهوری اسلامی: ظریف: اعضای برجام متعهد به خرید نفت ایران شدند
مردم‌سالاری: روحانی: اروپا در برجام باید به تصمیم های اجرایی برسد
تیترهای روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای در مورد بسته همراه با حملات باندی به دولت روحانی است:
قدس: استادان و دانشجویان در سکوت مسولان بازدید بازرسان آژانس از دانشگاه علم و صنعت را تأیید کردند؛ بازرسی اتمی به بهانه یک پایان نامه!
کیهان: آبی از اروپا گرم نشد کشور را بیش از این معطل نکنید – دیروز کلاه گشاد برجام را بزک می‌کردند امروز بسته خالی اروپا را
وطن امروز: بسته کش دار!
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه خبر از سازش پنهانی و قطعی شدن توافق جدید هسته‌یی داده‌اند:
وطن امروز: مهدی محمدی:
آنچه از ظاهر قضایا می‌شود فهمید این است که ایران و ۵کشور باقیمانده در برجام به یک توافق اصولی درباره باقی ماندن ایران در برجام در ازای یک سلسله وعدههای اقتصادی دست یافته‌‌اند اما هنوز ۲کار باقی مانده است: اول؛ تدوین جزئیات این توافق و رسیدن به یک توافق تفصیلی و دوم؛ اجرای عملی این توافقات و اثبات این‌که این توافق واقعاً در جبران خسارتهای تحریمهای آمریکا علیه ایران کارآمد است.
این نوع توافق، در واقع تکرار تجربه مذاکرات برجام است. آشنایان با سابقه موضوع، به یاد می‌آورند در مذاکرات برجام هم ابتدا در فروردین ۹۴یک توافق روی اصول و کلیات در لوزان انجام شد و سپس توافق کامل همراه با جزئیات، ۳ماه بعد در وین حاصل آمد. این‌بار هم همان اتفاق در حال رخ دادن است. منتها همان تجربه مذاکرات برجام به ما می‌گوید همان‌طور که در آن مذاکرات توافقات اصلی در همان فروردین‌ماه حاصل شده و حتی بخشهای مهمی از متن نوشته شده بود، این بار هم بخش مهمی از جزئیات همین حالا توافق شده ولی بنا‌به دلایلی اعلام آن را به مصلحت ندانسته‌اند.
برخلاف آقای روحانی که یک شب قبل از دیدار وزرای خارجه در وین، به مکرون و مرکل گفته بود بسته آنها مایوس‌کننده و تکرار همان حرف‌‌های قبلی است، آقای ظریف تعابیر بسیار همدلانه‌تری درباره بسته اروپا به کار برده است. ظریف گفته این بسته را عملیاتی می‌داند و منتظر اجرای عملی آن تا قبل از فرا رسیدن موعد تحریمهای آمریکاست.
بنابراین آنچه رخ داده بی‌سر و صدا یک توافق هسته‌یی جدید است و عملاً اصول و کلیات یک برجام اروپایی نهایی شده است.
موضوع اصلی در زمان فعلی که به سرعت می‌تواند تبدیل به بحران شود این است که اروپا مایل به نهایی کردن جزئیات تا قبل از پاییز و آغاز اقدامات عملی نیست. ژان ایو لودریان، وزیر خارجه فرانسه به صراحت گفته اقدامات عملی از سوی اروپا تا قبل از نوامبر آغاز نخواهد شد. معنای روشن این حرف این است که ایران پذیرفته در برجام بماند بدون این‌که هیچ امتیاز ملموس و عینی از اروپا گرفته باشد، یا اروپایی‌ها از حالا تا پاییز، هیچ اراده عملی یا حتی برنامه روشنی برای مقابله با تحریمهای آمریکا داشته باشند.
در واقع یعنی اروپا موفق شده ایران را در تیررس تحریمهای آمریکا نگه دارد و متقابلاًً مانع هر گونه اقدام متقابل ایران در جواب تحریمهای آمریکا شود.
واقع‌بین اگر باشیم می‌توان گفت مذاکرات را کش خواهد داد- تا تحریمهای آمریکا به‌خوبی به جان و تن اقتصاد ایران بنشیند و تاثیرات آن به حداکثر مقدار ممکن برسد. بعد در دقیقه ۹۰، یک پیشنهاد حداقلی جلوی روی ایران خواهد گذاشت با این فرض که وضعیت اقتصاد ایران به‌گونه‌یی است که دولت روحانی به هیچ پیشنهادی نه نخواهد گفت. به این ترتیب، هم ایران در برجام می‌ماند، هم آمریکا تحریمهای خود را اعمال خواهد کرد و هم اروپا عملاً ریسک رویارویی با آمریکا بر سر ایران را نخواهد پذیرفت.
اکنون زمان آن است که آقای روحانی به حرف‌‌های خود عمل کند. اروپا با این رفتار عملاً یک بار دیگر نشان داد پس پرده توافقاتی با آمریکا دارد و در پروژه تشدید تاثیر تحریم‌ها بر ایران ذی‌نفع است. کسی با مذاکره با اروپا مخالف نیست اما حداقل ۲کار باید کرد تا جلوی فریبکاری، وقت‌کشی و خلف‌وعده دقیقه ۹۰اروپا گرفته شود. نخست این‌که در این مدت، به ازای هر تحریم واقعی که آمریکا از مردادماه به بعد بازمی‌گرداند، ایران باید بخش‌‌‌هایی از تعهدات هسته‌یی خود را متوقف کند.
دوم، شرط پذیرش هر گونه بسته از سوی اروپا باید اثبات کارآمدی آن در عمل مقابل تحریمهای آمریکا باشد و تا زمانی که اروپایی‌ها گام‌‌های عملی را آغاز نکرده‌‌اند ایران نباید از تهدید خروج کلی یا جزیی از توافق پا پس بکشد.
با حفظ این دو شرط شاید راهی به جلو وجود داشته باشد والا از همین حالا باید دنبال راهی اساساً متفاوت گشت.
وطن امروز: به اعتقاد ناظران و کارشناسان سیاسی، برنامه اروپایی‌ها در دور جدید مذاکرات، وقت تلف کردن و گرفتن زمان از ایران برای تصمیم‌گیری مؤثراست.
کیهان: بر اساس مستندات منتشر شده، ترامپ پس از اطمینان از ماندن ایران در برجام و ادامه فشار از سوی اروپا، از برجام خارج شد.
مقامات دولت پیش از این اعلام کرده بودند که واکنش ایران به خروج آمریکا از برجام، فوری، غیرقابل تصور، پشیمان‌کننده و دردناک خواهد بود.
پس از اعلام خروج رسمی آمریکا از برجام، روحانی در گفتگوی زنده تلویزیونی شرکت کرد. انتظار افکار عمومی این بود که واکنشی متناسب با موارد اعلام شده از سوی رئیس‌جمهور اتخاذ شود. اما روحانی در اظهارنظری قابل تأمل اعلام کرد که «ایران بدون آمریکا برجام را ادامه خواهد داد».
روزنامه‌های باند حسن روحانی در خصوص بسته اروپایی ضد و نقیض گویی کرده‌اند:
ایران: دشواریهای تضمین برجام
انتشار کلیاتی از بسته پیشنهادی اروپا شاید بسیاری را در تهران ناامید کرده باشد. طبق برداشت غالب، سه کشور اروپایی با وجود آنچه ممکن است به اشتیاق و انگیزه آنها در نگه‌داشتن برجام تعبیر شود، توانایی بسیار کمی در ارائه تضمینهای معتبر به ایران دارند و حتی از آن کمتر می‌توانند خسارتهای ناشی از خروج یکجانبه ایالات متحده از توافق را جبران کنند. در مجموع و تا این مرحله به‌نظر می‌رسد در ایران کسی از کلیات بسته پیشنهادی اروپا راضی نیست؛ هر چند خوشبین‌ترین‌ها امیدوارند که طی گفتگوهای بیشتر، طرفین موفق به ارائه چارچوب بهتری شوند که در نهایت نظر مساعد ایران را هم جلب کند
گذشته از جزئیاتی که هم‌چنان باید در هفته‌ها و ماه‌های آینده به بحث گذاشته شود و با در نظر گرفتن تصویر بزرگ‌تر، حفظ برجام مستلزم صرف مقاومت بی‌سابقه‌ای در برابر آمریکایی است که نه تنها در هفت دهه گذشته با تقویت پیوندهای تمدنی با اروپا، اردوگاه غرب را بنا کرده بود بلکه در این اردوگاه، اروپا را به دنباله استراتژیک آمریکا تبدیل کرده است.
با ملاحظه میزان بی‌اعتمادی و گسستهایی در منافع کلیدی ایران و اتحادیه اروپایی، می‌توانیم انتظار داشته باشیم که اروپایی‌ها در این باره هم بیندیشند که آیا جلب رضایت ایران در برجام، ارزش تعمیق اختلافات اروپا و آمریکا را دارد یا نه. شاید جناح‌های تندروتر و طرفدار اتحاد فراآتلانتیک این نگرانی را هم اضافه کرده باشند که فاصله گرفتن اروپا از آمریکا، توانایی‌های بروکسل در رسیدگی به نگرانی‌های جعلی مشترک در رابطه با ایران از جمله در سیاستهای منطقه‌یی یا برنامه‌های موشکی را تضعیف می‌کند. در سوی دیگر، ایران نیز همزمان با آن که از منافع همسو با اروپا در حفظ برجام آگاهی دارد نسبت به نیات و توانایی‌های آن در انجام تعهداتش در برجام منهای آمریکا بدگمان است. از نگاه ایرانیان، مروری بر سیاستهای غرب در برابر ایران، گویای اختلافات جزیی و تاکتیکی میان اروپا و آمریکاست تا جایی که در برخورد نهایی، جدا پنداشتن آنها، برداشتی دقیق از واقعیات نیست... اما خوشبختانه همه چیز تا این حد مأیوسانه پیش نمی‌رود؛ دیپلومات‌های امیدواری در هر دو سو وجود دارند که ترجیح می‌دهند با وجود همه موانع عملی و روانی یکی از نادرترین شانس‌های تاریخی را در گشودن فصلی نو در روابط ایران و اروپا آزمایش کنند؛ گشایشی که می‌تواند سیاستهای متقابل را فراتر از برجام و مستقل از ایالات متحده به‌نحوی بازتنظیم کند که متضمن منافع درهم پیچیده تهران و بروکسل حول نگرانی‌های مشترک باشد و یا از سرکشی‌های آمریکا کمترین آسیب را ببیند. رسیدن به این نقطه به‌شهامت فراوانی در هر دو طرف نیاز دارد که توانایی کنار آمدن با گذشته‌های تلخ و بهره‌برداری از حداقل اشتراکات را به آنها می‌بخشد. حفظ برجام در سنگ بنای این تلاش‌ها، به تصمیمات جسورانه و سختی در ایران و اروپا نیاز دارد که از کنار گذاشتن بدبینی‌های غیرضروری آغاز می‌شود... اگر قرار است این گفت و گوها ثمربخش باشد، اروپا باید بپذیرد که جمهوری اسلامی ایران ترسی از کنار گذاشتن توافقی یکطرفه و زورگویانه که منافع و حیثیت ملی ایران را پایمال می‌کند، نخواهد داشت؛ حتی اگر در این راه مجبور باشد هزینه‌های سنگینی را پرداخت کند.
در مقابل ایران باید بپذیرد که کشورهای اروپایی در توافقی مخفیانه با آمریکا در حال توطئه علیه ایران نیستند. آنها واقعاً از آمریکای ترامپ و دنیای وحشت‌انگیزی که او با قلدری، یکجانبه‌گرایی و تخریب همه عناصر نظم بین‌المللی در حال بنا کردن آن است، هراسانند. تضمین برجام اکنون آوردگاه مشترک ایران و اروپا در مقابله با هرج و مرجی است که دولت آمریکا نوید می‌دهد. اولین گام برای رسیدن به موفقیت، غلبه بر ریشه‌های دشواری اعتماد در دستیابی به تضمین‌هایی است که طرفین می‌توانند آینده را بر بنیان آن بنا کنند.
اعتماد: مسیر گفتگو با اروپا
حسن بهشتی‌پور:... به اعتقاد من به‌لحاظ نظری این تقریباً تمام مطالباتی است که ایران از طرف‌های باقی مانده برجام دارد و در صورت عملیاتی شدن تمام مواد این بیانیه می‌توان گفت که آنچه بر اساس فصل دوم توافق برجام به‌عنوان منافع ایران از این توافق ضمانت شده است، تأمین می‌شود...نشست وین را می‌توان در واقع تأکید مجدد اعضای باقیمانده برجام بر اجرای فصل دوم این توافق دانست، ضمن این‌که این کشورها بار دیگر به بخشهای دیگر برجام از جمله عملیات نوسازی رآکتور آب سنگین اراک اشاره و استمرار عملیات آن را تضمین کرده‌اند. با این‌که اروپایی‌ها و دیگر طرف‌های برجام، تقریباً مشروعیت خواسته‌های ایران را تأیید کرده‌اند و از پاسخ دادن به این خواسته‌ها حمایت کرده‌اند، اما هم‌چنان یک بخش مهمی از کار مبهم مانده است. هم‌چنان مشخص نیست که این حمایتها چگونه عملی می‌شوند... روشن شدن نحوه اجرای پیشنهادهای اروپا اهمیت زیادی دارد. وعدههای شیرین ولی حداقلی اروپا برای جبران خسارت تحریمهای آمریکا، در صورتی قابل اعتنا خواهد بود که راهکارهای مشخص عملی و مکانیزم‌های اجرایی روشن برای آنها مشخص شود.
شرق: پیام‌های مثبت از وین
تحلیلی از رضا نصری
این بیانیه، مانند همه بیانیه‌هایی که در عرصه دیپلوماسی در سطح «کلان» تنظیم می‌شود، حاوی یک‌سری اهداف و یک‌سری تعهدات کلی است که در مجموع بیانگر «سیاست» کشورهای امضاکننده در قبال موضوع مورد بحث است؛ ضمن این‌که، در کنار آن به‌دقت از حوزه‌ها و سکتورهای هدف برای تأمین خواسته‌های ایران نیز نام می‌برد.
اول این‌که یک بار دیگر، قدرتهای جهانی از عزم سیاسی خود برای مقابله با تحریمهای آمریکا و منزوی‌‌کردن سردمداران واشینگتن خبر دادند...
دوم این‌که بروز این «عزم سیاسی» اتفاقی و بی‌دلیل نیست و بیانگر این حقیقت است که ایران، در صحنه بین‌المللی، از اهرم‌ها، جایگاه و موقعیت خوبی برخوردار است...
سوم این‌که این نشست و عزم سیاسی ایجاد شده هر چند در نگاه اول به‌دنبال یافتن راهکارهای «چندجانبه» برای عبور از بحران است اما راه را برای آغاز مذاکرت «دوجانبه» میان ایران و سایر کشورهای غربی نیز هموار کرده و این امکان را در اختیار دستگاه دیپلماسی، نهاد‌های ذی‌ربط و کادرهای فنی قرار داده تا در صورت لزوم برای یافتن راه‌حل‌های عملی و کارآمد، با همتایان خود به‌صورت دوجانبه به مذاکره و گفتگو بنشینند...
چهارم این‌که یکی از اهدافی که وزرای کشورهای عضو کمیسیون مشترک، از جمله چین به آن متعهد شده‌اند عبارت از «تداوم صادرات نفت و گاز و محصولات نفتی و پتروشیمی ایران» است. این موضع وزرای گروه ۴+۱پاسخ روشنی به این ابهام و پرسش چند هفته اخیر است که سرانجام مشتریان نفت ایران - به‌ویژه چین - در برابر فشار آمریکا برای توقف خرید نفت از ایران چه خواهند کرد؟..
و آخر این‌که هنوز راه پرمانع و دشواری برای خنثی‌سازی حداکثری تحریمهای ثانویه آمریکا پیش‌روست، اما حقیقت این است که راههای عملی و پیشنهادهای مبتکرانه‌ای روی میز است که تحقق آنها مستلزم صبر و بردباری مسئولان و افکار عمومی است. پاداش این صبر و بردباری که شاید بتوان از آن با تعبیر «صبر استراتژیک» یاد کرد، ایجاد ساز و کارهای دائمی است که قادر خواهد بود در آینده ایران را تا حدود زیادی، یک بار برای همیشه، از گزند تحریمهای ثانویه ایالات متحده رها کند. حال باید دید طاقت مسئولان نظام و فشار افکار عمومی برای حل هر چه سریع‌تر چالشهای تحریمی تا چه میزان به صبر و بردباری مجال خواهد داد.
جمهوری اسلامی: دکتر ظریف: جهان مقابل آمریکا ایستاده است؛ اعضای برجام متعهد به خرید نفت ایران شدند
وزیر امور خارجه کشورمان گفت: کشورهای شرکت کننده در نشست وین متعهد به ادامه روابط بانکی و همکاری در بخش ترابری و تجاری و سرمایه‌گذاری با ایران شدند.
ظریف در جمع خبرنگاران گفت: من فکر می‌کنم این جلسه یک گام رو به جلو بود و توافقات خوبی را به دست آوردیم و امروز جامعه بین‌المللی از اراده اعضای باقیمانده در برجام در سطح وزرای امور خارجه مطمئن است که برجام ادامه پیدا می‌کند و شرکتهای آنها با ایران همکاری خواهند داشت و آنها هم از شرکتهای خود حمایت می‌کنند و آمادگی دارند مسیرهای تبادلات بانکی را برای آن شرکتها تسهیل کنند.
کشورهای عضو توافقنامه هسته‌یی متعهد به ادامه خرید نفت ایران شدند. در نشست وین، اراده سیاسی کشورهای اروپایی برای مقابله با طرح آمریکا را احساس کردم. پیشنهادهای ارائه شده در نشست وین عملیاتی است و اگر اجرا شود، می‌توانیم به جلو حرکت کنیم. پیش از آغاز اجرای تحریمهای آمریکا، این اقدامات باید عملی شود. ایران از " اراده مقاومت " در برابر آمریکا استقبال می‌کند.آنچه مهم بود این‌که جزئیات در خصوص اقدامات طرف‌های مشارکت‌کننده در برجام روشن‌تر شود که این هم اتفاق افتاد و از طرفی مهم این است که ببینیم این اقدامات چگونه عملیاتی می‌شود.
لاوروف پس از نشست کمیسیون برجام در وین در گفتگو با خبرنگاران خاطرنشان کرد که ایران در این نشست تأکید کرد که به‌رغم خروج آمریکا از برجام، قصد خروج از این توافق بین‌المللی را ندارد.
روزنامه‌های باند خامنه‌ای تلاش کرده‌اند تمام ناکارآمدی نظام را بر سر باند رقیب خراب کنند و آنها را فاقد صلاحیت معرفی کنند. نمونه برجسته این مقالات در ارگان ولی‌فقیه دیده می‌شود:
کیهان: آتش به اختیار روی سیم‌های خاردار
مدیری که در میدان جنگ اقتصادی به فکر انباشتن سرمایه و کسب درآمدهای نجومی است، مدیری که از ترس امتناع دشمن از قبول صلح‌نامه تن به خواسته‌های دیکته‌شده و از قبل طراحی شده دشمن می‌دهد و دستورات فرمانده را از یاد می‌برد، مدیری که قبل از حضور در میدان جنگ؛ توانمندی دشمن را به رخ سربازانش می‌کشد، مدیری که چشم امیدش در حل مشکلات اقتصادی به دست دشمن است و محرمانه‌هایش را به دور از چشم مردم در دفتر دشمن امضاء می‌زند، مدیر انقلاب اسلامی نیست مدیری که غرق در دنیاطلبی و اشرافی‌گری است و نیروهای تحت‌امرش سیاست و تجارت را به هم آمیخته‌اند تا در میدان جنگ تمام‌عیار دشمن از دنیاپرستی چیزی کم نیاورند چنین مدیری ربطی به جمهوری اسلامی ندارد... - در شرایطی که اقتصاد کنونی کشور فشار مضاعفی را بر اقشار ضعیف و متوسط جامعه تحمیل می‌کند به چه دلیل یک مدیر عالی‌رتبه می‌بایست علاوه بر حقوق، دیگر امکانات مادی و رفاهی نیز در اختیارش باشد تا کار کند، لیکن یک کارگر و کارمند ساده با حداقل حقوق از هیچ امتیازی برخوردار نگردد، بدون شک با حذف امتیازات ویژه از چهره نظام اجرایی کشور، امتیاز مدیریتی بین کارکنان و مدیران فرو خواهد ریخت و محبت و همدلی و کار و تلاش بیشتر جای خود را به امتیازات ترجیحی مدیریتی خواهد داد... مدیری که فقط در مراسم افتتاحیه‌ها و همایش‌ها دیده می‌شود، مدیری که درب رفت و آمدنش متفاوت از مردم است و از آسانسور ویژه رفت و آمد می‌کند، مدیری که چندین دستگاه خودرو در اختیار خود و خانواده‌اش قرار داده است، مدیری که کارمندانش جز در یک همایش سالانه او را نمی‌بینند، مدیری که در سالن غذاخوری کارمندانش هیچ‌گاه دیده نمی‌شود، مدیری که با مردم حشر و نشر ندارد، مدیری که قدرت تحول و نوآفرینی ندارد، مدیری که ایستا و متوقف در زمان است، مدیری که از ارتقای دستگاه تحت‌امرش ناتوان است و چرخ مدیریت را به کندی و در ریل جاری به سختی به پیش می‌برد، چنین مدیریتی؛ خسته، اشرافی، ناتوان و ناکارآمد در انجام وظیفه است که ادامه مدیریت او جز خسارت بر نظام اسلامی نخواهد بود.
بدون شک نباید نقشه مقابله با دشمن در پشت میزهای مدیریتی برنامه‌ریزی و عملیاتی شود بلکه می‌بایست با حضور هیئت‌های اندیشه‌ورز، برنامه‌ریزی، و با مدیریت میدانی و جهادی نیروهای انقلابی طراحی و عملیاتی گردد.
تداوم فساد و اختلاس مضمون سایر تیترهای روزنامه‌های حکومتی است:
جهان صنعت: بررسی تطبیقی شاخصهای اقتصادی ایران و جهان: فقر رفاهی ایرانیان
جوان: فراگیر شدن مطالبات عمومی از دستگاه قضایی و دولت برای سرعت بخشیدن به پاسخگویی درباره افتضاح اقتصادی اخیر
صدای اصلاحات: هزار میلیارد قاچاق ارز در ۹۰روز، فقط ۹میلیارد کشف شد!
عصر ایرانیان: قاضی پور: صاحبان برخی شرکتهای وارد کننده قطعات خودرو همسر و دختر برخی وزرا بوده‌اند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر