مجتبی قطبی: اعتلای جنبش کارگری ناقوس مرگ رژیم آخوندی را به
صدا در می‌آورد
نه رژیم شاه و نه رژیم شیخ، هیچکدام، روز جهانی را به معنی واقعی
آن به رسمیت نشناخته و تمامی کوشش خود را به عمل آورده تا آن را از محتوا تهی کنند.
شاه سعی داشت روز اول ماه مه را، که از سوی کنگره بین‌الملل
سوسیالیست، درپاریس، در ژوئیه ۱۸۸۹ به عنوان روز بین‌المللی همبستگی کارگران اعلام
شده بود، به ۲۴ اسفند، روز تولد پدرش، تغییر دهد و خمینی نیز با دجالیت تمام با پیامی
به مناسبت روز جهانی کارگر در اردیبهشت ١٣۵۸ با عنوان کردن اینکه «خدا هم کارگر است.
وی همچنین در پایان پیام خود گفت: «اسلام عزیز است که برای شما ارج قائل است و برای
شما حق قائل است وحقوق شما را به شما رد خواهد کرد. بگذارید اسلام تحقق پیدا کند».(۱)
اما کارگران میهنمان در طول تاریخ بیش از یک سده آن، از طریق
راهپیمایی‌ها و تظاهرات پرجمعیت تا محدود شدن این مراسم به گروه‌های کوهنوردی، گلگشت‌های
خانواده‌های کارگری، جشن‌های خانگی و حتی برگزاری این مراسم در زندان، این روز را گرامی
داشته‌اند.
امسال کارگران و زحمتکشان ایران در حالی به استقبال اول ماه
مه، ۱۲ اردیبهشت، روزجهانی کارگران میروند که نظام توتالیتر و تمامیت‌خواه ملایان در
همه ابعاد، چه در پهنه سیاست خارجی و چه در صحنه سیاست داخلی، دچار بحران های عمیق
و لاینحلی شده است.در این میان سیاست های اقتصادی-سیاسی دولت روحانی به مانند دولت‌های
پیشین، بر اساس همان منافع و سیاست های کلی نظام، اما با شدتی روزافزون، بر علیه طبقه
کارگر و معیشت زحمتکشان تنظیم شده است.
مبالغه نیست اگر در مقایسه گفته شود که در ایران تحت تسلط آخوندها،
با این تفاوت که هیچ سیاست اقتصادی تعریف شده‌ای از سیستم های اقتصادی شناخته شده موجود
نداشته، شرایط طبقه کارگر و همه مزدبگیران مشابه با همان شرایط کارگران آمریکا و اروپای
قرن نوزدهم است. فقر و فلاکت، گرانی، تورم، قدرت خرید بسیار پایین مردم، حقوق های چندین
برابر زیر خط فقر، سرکوب فعالین، سرکوب بیان و اندیشه و نبود آزادی های اجتماعی وسیاسی
هر روز بیش از پیش چهره ی واقعی نظام استثمار و سرکوب را به طبقه کارگر به نمایش می‌گذارد.
آنها از حق تشکل، اعتراض و اعتصاب و برگزاری مراسم روز جهانی کارگر و غیره محرومند.
به خاطر پایین بود سطح دستمزد (۲) به میزان بیشتر از ۴ برابر زیر خط فقر (۳) مجبور
به تن دادن به ساعت کاریهای تا ۱۸ ساعت در روز هستند و دهها مورد دیگر از اجحافات را
متحمل میشوند.
تحت چنین سیاستی، معیشت کارگران روزبه روز درمعرض تهدیدهای جدّی
بیکاری، گرانی و فقر گسترده و لجام گسیخته قرار گرفته است. بر اساس امار و ارقامهای
موجود در مدت یک سال اخیر، نسبت به سال ۹۳به تعداد افرادی که اشتغال آنها در معرض نابودی
قرار دارد، ۱۰۵هزار نفر افزوده شد و در حال حاضر ۲.۴میلیون نفر در خطر بیکاری قرار
دارند و درآمدشان کفاف هزینه‌های زندگی آنها را نمی‌دهد.(۴)
دستگاه قضائی رژیم نیز که همیشه در کنار نهادهای دیگر سرکوب،
به منظور حفظ شرایط موجود از طریق صدور احکام سنگین زندان علیه فعالین کارگری، به قصد
ایجاد فضای رعب و وحشت برای جلوگیری از گسترش اعتراضات کارگری بخصوص بر سر خواست افزایش
دستمزد، با تمام توان به یاری دولت "تدبیر و امید" شتافته وبا صدور احکام
ضد انسانی فعالین و رهبران جنبش کارگری، کارگران، معلمان و هر انسان مزدبگیر و ستم
دیده‌ای که به شرایط غیر انسانی زیست خود اعتراض کند را شدیدا سرکوب میکند و بسیاری
از آنها را به اتهامات امنیتی از قبیل "اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام،
اخلال در نظم عمومی" محاکمه و راهی بازداشتگاهها و زندانهای قرون وسطائی می‌کنند.
(۵)
از سوی دیگر و با گسترش شکاف طبقاتی در جامعه ی ایران و اجرای
سیاست های ضد کارگری
( ازجمله خصوصی سازی،
تعدیل نیرو و شرکت های واسط و پیمانکاری)، هرروزه اعتراضات بیشتری انجام میشود. خواست‌های
کارگران به اعتراض‌های اجتماعی تبدیل شده و ابعاد گسترده‌ای یافته است. مبارزات کارگران
و زحمتکشان ایران در خودروسازی ها و نیز پالایشگاه‌ها، در معادن و دیگر کارخانجات،
همراه با همراه با اعتراضات معلمان و پرستاران، روز به روز روندی رو به افزایش داشته
است و به امری هر چه بیشتر عمومی بدل میشود.
این اعتراضات کارگری در اتحاد با اعتراضات دیگر اقشار جامعه،
بویژه اعتراض زنان میهنمان و به همراه لشکر جوانان بیکار به‌ویژه فارغ‌التحصیلان بیکار،
زنگ خطر را برای رژیم به صدا درآورده است و سراپای رژیم را به وحشت انداخته است.
ولی‌فقیه ارتجاع خود نیز در سخنانی که به بهانه روز کارگر این
وحشت را به آشکارا بیان داشت. سایت خامنه‌ای در این مورد نوشت: «ایشان با اشاره به
وفاداری و ثبات قدم جامعه کارگری نسبت به انقلاب و نظام اسلامی در طول ۳۷ سال گذشته
خاطرنشان کردند: با وجود مشکلات معیشتی، کارگران هیچ‌گاه به تبلیغات ضدانقلاب اعتنا
نکردند و در مقابل نظام نایستادند بلکه همواره مدافع نظام اسلامی بوده‌اند»(۶)
----------
پاورقی:
۱- سایت خمینی.
۲- حداقل حقوق کارگران
در سال ۹۵، ماهانه ۸۱۲ هزار تومان تعیین شد (عصر ایران). در همین رابطه هادی ساداتی
عضو هیئت مدیره کانون عالی انجمنهای کارگری ایران گفت: براساس اعلام مسئولان مقرر شده
بود که دستمزد کارگران بر مبنای معیشت افزایش یابد، ولی مسئولان حتی در افزایش دستمزد
کارگری خط مرگ را در نظر نگرفتند و به اذعان خودشان براساس تورم محاسبه کردند. (خبرگزاری
فارس)
۳- کارگران حداقل
دستمزد درخواستی از شورای‌عالی کار را سه‌میلیون و ٨٠٠هزارتومان اعلام می کنند (خبر
انلاین). از سوی دیگر هفت تشکل مستقل کارگری خواهان تعیین حداقل دستمزدی به میزان سه
میلیون و پانصد هزار تومان شدند (اخبار روز)
۴- آژیر نابودی اشتغال
۲.۴میلیون نفر(اتحاد)
۵-هم اکنون تعداد
زیادی از فعالین جنبش کارگری و انسانهای معترض از جمله جعفرعظیم زاده و اسماعیل عبدی
که در اعتراض به امنیتی کردن فعالیتهای کارگری و صنفی و تشکیل پرونده های به این اتهامات
علیه فعالین و معترضان در عرصه های مذکور، در زندان هستند و اعلام داشتند که از روز
دهم اردیبهشت اعتصاب غذا خود را شروع کرده اند (سایت مجاهدین خلق)
۶- دیدار کارگران
با خامنه‌ای
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر