ژان پير برار- عضو افتخاري مجلس ملي فرانسه
خانم‌رئیس جمهور، خانم‌ها و آقايان، دوستان عزيز، در مورد ويكتور هوگو صحبت شد. مي‌توان نام ژان ژورس را ذكر كرد كه يك مبارزه فوق‌العاده را عليه مجازات اعدام پيش برد. مي‌توان از افراد ديگري نام برد. نام روبر بَدَنتر ذكر شد. ما متعلق به ملتي هستيم كه هیچ‌گاه به‌طور كامل یکدست نبوده است. هميشه دو فرانسه وجود داشته است. فرانسه‌يي كه در طرف بد قرار داشته و فرانسه‌يي كه در طرف خوب قرار داشته است. ولي واقعيت اين است كه گاهي اوقات مرزها در ميان خانواده‌ها كشيده مي‌شود. ما از دانيل ميتران ياد مي‌كنيم كه از كساني حمايت می‌کرد که براي آزادي مبارزه می‌کرده‌اند. درحالی‌که فرانسوا ميتران رئیس‌جمهور بود. دوستان ايراني ما در حال حاضر زمان سختي را مي‌گذرانند، زيرا جامعه بین‌المللی زانوزده است. ملأها مي‌خواهند باور كنيم كه بازارهاي ايران بازخواهند شد و همه درحالی‌که زانوزده‌اند به‌پای آیت‌الله‌ها مي‌افتند. آيا به اين شكل است كه ما مي‌خواهيم در برابر مسئولان فاشيسم مذهبي در تهران برنده شويم. مطمئناً نه. ولي يك امر مطمئن وجود دارد. این‌که خطر آن مي‌رود كه روح خود را از دست بدهيم. من با سخنران اخير موافقم كه ما نمي‌توانيم ابتدا منافع را در نظر بگيريم. ما مي‌بايست ارزش‌های خودمان را داشته باشيم كه بر مبناي آن منافعمان را حفظ خواهيم كرد، ازجمله چهره فرانسه در جهان. به نظر من فرانسه همواره حامل ارزش‌های جهاني بوده است كه توسط انقلاب توسعه يافت و به نام اين ارزش‌ها بود كه مقاوم ین در برابر نازيسم به خاك مي‌افتادند. مي‌خواهم گفته‌هايم را با گفتن دو نكته به پایان ببرم. تجربه به ما نشان داده است هر بار كه ما در برابر يك مستبد نایستاده‌ایم، نتايج وحشتناكي براي كشور ما داشته است. در سال 1936، ميليتاريزه شدن مجدد رِناني توسط هيتلر. هيتلر با ورماخت جلو آمد. دستورات افسران ورماخت صريح بودند. اگر فرانسوی‌ها مخالفت كردند، عقب‌نشینی كنيد. مقامات رسمي فرانسه چه كردند؟ آنها تسليم شدند. هيتلر قویی‌تر شد. دو سال بعد در 1938 توافق‌های مونيخ براي به‌اصطلاح نجات دادن صلح بود. ما مصالحه كرديم. ما سازش كرديم و اهالي چك را فروختيم، همان‌طور كه اتریشی‌ها را فروختيم. نتيجه چه شد؟ ما فرش قرمز را جلوي پاي هيتلر پهن كرديم و خطر جنگ را كه به يك واقعيت تبدیل‌شده بود، تسريع كرديم. آنچه امروز با رژيم ايران با ابتكار آمريكا و حمايت دولت فرانسه تحت عنوان ملاحظات ژئوپليتيك در منطقه صورت مي‌گيرد، يك تسليم بسيار دردناك است. و در كشور انقلاب فرانسه، روشن باشد كه ما برخلاف دولت فرانسه از نمايندگان استبداد فاشيسم استقبال نمي‌كنيم. زيرا ما به بيانية جهاني حقوق بشر 1789 وفاداريم تا برادري و همبستگي در مبارزه بر منافع تجاري پيروز شود. مردم فرانسه هرگز در برابر استبداد زانو نمي‌زند. با تشكر.
نرگس رحمان‌فرد
عصر بخير، خانم‌ها و آقايان، خانم رجوي و ميهمانان گرامي
من نرگس رحمان‌فرد، دانشجوي روانشناسي از لندن هستم. تحت اين
استبداد مذهبي حقوق بشر به سطحي بسيار غیرقابل‌باور تنزل پیداکرده است. از نوجوانان
و جوانان كه به دلیل به‌کارگیری حقوق بشر خود درزمینهٔ آزادي بيان و ترويج آزادي و حاكميت غیردینی در خیابان‌ها دستگير
و مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند، تا قتل‌عام 1988 كه بيش از 30 هزارنفری كه ازنظر من
از بهترین‌ها، صادق‌ترین‌ها و متواضع‌ترین افراد بودند، جان خود را فداي كرامت و آزادي
كردند. آنها بالاترين قيمت را پرداخته و تا به امروز هيچ تحقيقات مستقلي پيرامون وقايع
1988 صورت نگرفته است.
عموي من، نادر رحمان‌فرد، يك زنداني سياسي اعدام‌شده در دوران
حكومت وحشت خميني بود. او 19 ساله بود، يعني هم‌سن من. به‌عنوان يك 19 ساله من هم حتي
در مواجه با موانع زندگي دچار مشكل می‌شوم، و سپس به ياد می‌آورم كه عموي من مانند
خیلی‌های ديگر مثل او در دادگاه‌هایی در برابر به‌اصطلاح دستگاه قضايي ايران قيام كرده
و شجاعانه از مجاهدين و حق آزادي و دمكراسي آنها دفاع كرده و با حكم مرگ مواجه شدند.
اينجاست كه بيشترين احترامات را براي آنها قائل هستم، و همچنين از اين نقطه الهام می‌گیرم
كه اين مسير را ادامه بدهم.
می‌خواهم روشن سازم كه مردم ايران نياز به مترسک‌هایی ندارند.
آنها در ايران نياز به تغيير رژيم تمام‌عیار دارند. روحاني و همه فاشیست‌های قبل از
او اثبات کرده‌اند كه از هيچ وجداني برخوردار نيستند. بيش از دو هزار اعدام تنها در
دو سال اخير صورت گرفته‌اند. تعداد بی‌شماری از فعالان و وبلاگ نویسان، ازجمله آتنا
فرقداني، آتنا داعمي و نرگس محمدي و سهيل عربي، دستگیرشده‌اند. ريحانه جباري، به دلیل
دفاع از خود در برابر يك متجاوز رژيم ايران، اعدام گرديد. ستار بهشتي، وبلاگ نويس ايراني
كه زير شكنجه كشته شد. بنابراين هركسي كه هنوز معتقد است اين رژيم منعطف است در بهترين
حالت جاهل است.
به جوانان ايران در داخل كشور می‌خواهم بگويم كه تنها نيستيد.
ما مجاهدين در كمپ ليبرتي، آلباني و همه جاي ديگر در جهان راداریم. آنها همه‌چیز خود
را فدا كرده و هدف حملات متعددي قرارگرفته‌اند. اما تنها هدف آنها اين است كه آزادي،
صلح و برابري را براي شما به ارمغان بياورند. آنها هرروز به هدف خود نزدیک‌تر شده و
هرگز تسليم نخواهند شد. ما همواره در كنار شما خواهيم بود.
درنهایت، می‌خواهم قول بدهم كه ما به‌عنوان جوانان و نسل آينده
همه كار را خواهيم كرد تا تغيير رژيم و احقاق حقوق بشر در ايران را به ارمغان بياوريم.
طرح 10 ماده‌يي خانم مريم رجوي به‌وضوح تصريح می‌کند كه در ايران آينده زنان به‌عنوان
انسان به رسميت شناخته‌شده و از حقوق برابر برخوردار خواهند بود. حكم اعدام لغو خواهد
شد و همان‌طور كه خانم رجوي گفت هيچ كودكي زير سن 18 سال در زندان در انتظار اعدام
نخواهد بود. ما قوانيني خواهيم داشت كه در حفاظت از منافع همگان خواهد بود. انتخابات
آزاد و عادلانه بر اساس حق رأي براي همگان. كودكان از تحصيلات مناسب برخوردار خواهند
بوده و مجبور نخواهند بود براي امرارمعاش خانواده خود مدرسه را ترك كنند. وقتي رهبراني
مانند آقا و خانم و رجوي راداریم، ايران از فرصتي براي آزادي و خشنودي برخوردار خواهد
بود.
با تشكر
رها حشمتي‌خواه
سلام به خانم‌ها و آقايان شرکت‌کننده در برنامه و سلام به رئیس‌جمهور
عزيزمان خواهر مريم، من رها هستم. من رها هستم و در هلند درس می‌خوانم. خيلي خوشحال
هستم و افتخار می‌کنم كه اينجا هستم و مي تونم خودم رو معرفي كنم به‌عنوان عضو خيلي
کوچکی از خانواده بزرگ مقاومت. سلام به همه خواهران و برادران مجاهد در كمپ ليبرتي،
به‌خصوص به عمل عزيزم صديقه. مي‌خوام بگم كه ما به‌خصوص من به‌عنوان يك جوان ايراني
شمارا خيلي دوست دارم. به شما افتخار می‌کنم و تمام تلاشم را می‌کنم تا شما بتونيد
در امنيت باشيد. چون شما بهترین‌های ايران هستيد. همه‌چیز خودتان را فدا كرديد كه آزادي
و رهايي را براي مردم ايران بياوريد. امروز كه روز جهاني عليه اعدام هست، مي‌خوام بگم
كه اعدام و كشتار رژيم فقط در داخل زندان اوين و بقیه زندان‌های ايران نيست. اين رژيم
همين كار را با مجاهدين در زندان ليبرتي در عراق می‌کند. مثل حمله اول سپتامبر، كه
در اين حمله‌ها تعداد زيادي از مجاهدين شهيد شدند، عليرغم این‌که قرار بود حفاظت بشوند.
يا حمله‌های موشكي به ليبرتي و محاصره پزشكي و بقیه فشارهايي كه رژيم در اونجا دارند
می‌کنند كه اونها را يا نابود كند يا تسليم شوند. اخيراً تعدادي مزدور به‌عنوان خانواده
مجاهدين به در ليبرتي آورد كه بتونه يك فرصتي براي حمله مجدد به بچه‌ها پيدا كنه. همه
این‌ها به خاطر اين هست كه مجاهدين اميد مردم ايران هستند و رژيم از همين مي‌ترسه.
می‌خواهد صداي مجاهدين به مردم ايران نرسد. ولي رژيم كور خوانده. با صحبتي كه چند دقیقه
پيش از خواهر و برادر عزیزمان كه تازه از ايران آمده‌اند ثابت شد كه مجاهدين ريشه در
قلب هر جوان ايراني دارند. و من افتخار می‌کنم كه می‌توانم زير سايه خواهر مريم صداي
جوونهاي داخل ايران باشم و ما براي سرنگوني اين رژيم لحظه‌يي متوقف نمي‌شويم. متشکرم.
سارا نوري
خانم رئیس‌جمهور، خانم‌ها، آقايان، دوستان عزيز، من سارا نوري
هستم و به‌عنوان يك وكيل جوان فرانسوي-ايراني از افرايش مستمر بازداشت‌های غیرقابل‌توجیه
و افزايش اعدام در كشورم شوكه مي‌شوم و همه این‌ها به‌رغم روي كار آمدن يك رئیس‌جمهور
كه مدعي است مدره هست، صورت مي‌گيرد. امروز مي‌خواهم به‌طور خاص‌تر از بدي وضعيت زندانيان
كه در انتظار اجراي حكم اعدام در زندان‌های ايران هستند، صحبت كنم. در سال 2014، بيش
از 11هزار زنداني منتظر اعدام بوده‌اند. اتهاماتي كه به زندانيان زده مي‌شود، عبارت‌اند
از قتل و قاچاق مواد مخدر است. دبیر کل ملل متحد بااین‌وجود اخيراً در گزارش خود آورده
است كه مجازات اعدام براي قاچاق مواد مخدر به‌هیچ‌وجه قابل توجيه نيست. اين مانوري
توسط رژيم است تا جامعه را كنترل كند. بااین‌وجود رژيم تنها به وادار كردن زندانيان
به انتظار كشيدن غیرقابل‌تحمل بسنده نمي‌كند. حتي افراد زنداني براي جرائم عادي متحمل
انتظار براي اعدامشان مي‌شوند. ، همان‌طور كه خانم رئیس‌جمهور گفتند. مي‌خواهم همچنين
وضعيت بسيار سخت وكلا در ايران، مدافعين حقوق بشر و به‌خصوص زناني كه وكيل هستند را
تصريح كنم. زنان وكيل براي كارهايي مثل دست دادن با موكل خود (تحت‌فشار قرار مي‌گيرند)
به‌عنوان‌مثال نرگس محمدي كه فعالي است كه از چندين زندانيان سياسي حمايت كرده است،
در حال حاضر در وضعيت جسمي بسيار سختي قرار دارد و در زندان اوين در تهران زنداني است.
در چنين شرايطي وقتی‌که در مطبوعات مي‌خوانم كه شرکت‌هایی در فرانسه يا ساير كشورهاي
اروپايي، كشورهاي دموكراتيك، به ايران مي‌روند تا از توافق‌های جديد امضاشده بهره ببرند،
و وقتي درمي‌يابم كه دفاتر وكلاي تجاري پاريسي عجله دارند تا دفتري در ايران داشته
باشند، درحالی‌که گفته‌شده است كه رژيم ايران در اولين جايگاه تعداد اعدام نسبت به
جمعيت كشور قرار دارد، احساس انزجار مي‌كنم و اميدوارم كه اين بازرگانان و وكلاي آنها
بر سر عقل بيايند و دست از سياست مماشات در برابر اين رژيم درازای منافع تجاری‌شان
بردارند. از شما متشكرم.
فرانسوا كلكومبه- بنیان گدار سنديکاي قضات فرانسه
خانم رئیس‌جمهور، خانم‌ها، آقايان، من با چند كلمه برنامه جالب
اين بعدازظهر را به اتمام مي‌رسانم. از ابتدا تا انتهاي برنامه من یادداشت‌هایی برداشتم.
من تمام چيزهاي جالب را كه گفته‌شده است يادداشت كردم. ما به حمايت از شما ادامه خواهيم
داد. ما در فرانسه هستيم، ما در اروپا هستيم و احساس مي‌كنيم كه مسألة لغو حكم اعدام
مربوط به زماني خيلي دور است. من به‌اندازه كافي سن دارم و زماني وارد سيستم قضايي
شدم كه حكم اعدام وجود داشت. این‌یک واقعيت است و مجازات اعدام صورت مي‌گرفت و رئیس‌جمهوري
كه دست به لغو حكم اعدام زد رئیس‌جمهور ميتران بود. اين كار تحت نفوذ روبر بَدَنتِر
كه وكيل بود و براي اين كار مبارزه كرد، صورت گرفت. اين دو نفر بودند كه باعث تغيير
افكار عمومي فرانسه شدند. من از آن نتيجه می‌گیرم که بارو کردن به‌طرف ایرانی‌ها و
غیر ایرانی‌هایی كه در كشورهايي زندگي می‌کنند كه هنوز حكم اعدام وجود دارد، مي‌گويم
اين شما هستيد كه بايد قانون را تغيير دهيد و دولت‌هایتان را وادار كنيد كه به اين
پيشرفت دست بزنند. اين پيشرفت، به رسميت شناختن حقوق بشر و لغو حكم اعدام است. من فكر
مي‌كنم كه در ايران افراد بسياري وجود دارند كه به‌تدریج از پيشنهاد سازمان مجاهدين
خلق استقبال مي‌كنند. ايران كشوري ثروتمند است و گذشته‌ای دارد، فرهنگي دارد و در چنين
كشوري حق نيست كه چيزهايي از اين قبيل بگذرد. خانم رجوي چيزي كه من سعي مي‌كنم به شما
بگويم اين است كه شما به‌طور واقعي حامل يك آلترناتيو براي ايران هستيد.. من يادآوري
كردم و خانم رجوي يادآوري كرد و ما هیچ‌وقت به انداز كافي نگفته‌ايم كه خواهان يك سيستم
قضايي كه به حقوق بشر احترام مي‌گذارد و خواهان لغو مجازات اعدام است، هستيم. براي
شما آرزوي موفقيت مي‌كنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر