۱۳۹۷ آذر ۲۵, یکشنبه

سخنرانی اینگرید بتانکورت کاندید رئیس جمهوری کلمبیا در سمینار بین المللی جوامع ایرانیان در 42 شهر سه قاره جهان در میان ررمندگان مجاهد خلق در آلبانی




سخنرانی اینگرید بتانکورت کاندید رئیس جمهوری کلمبیا در سمینار بین المللی جوامع ایرانیان در 42 شهر سه قاره جهان در میان ررمندگان مجاهد خلق در آلبانی




سلام بر دوستان عزیزم. سلام. سلام.

فوق العاده خوشحالم که اینجا در کنار شما هستم و چهره‌هایتان را می‌بینم و شما را در امنیت و شادی می‌بینم. برای من این یک لحظه بسیار بسیار ویژه است.سالها پیش وقتی که برای نجات جان شما می‌جنگیدیم وقتی که در کمپ لیبرتی بودید و کلافگی و خشم را احساس می‌کردیم که ناشی از قرار گرفتن در موقعیت وحشتناکی بود که در محاصره دروغها قرار داشتیم و نمی‌توانستیم کاری کنیم.تنها کاری که می توانستیم بکنیم سر دادن فریاد کمک بود و محکوم کردن آنچه که در جریان بود و به نمایش گذاشتن و صحبت کردن از جانب شما.و حالا دیدار شما در این سرزمین که از شما با آغوش باز استقبال کرده.می‌گویند دوستان دوستان من دوستان من هستند. پس متشکرم از آلبانی. متشکرم. متشکرم.برای بسیاری از ما در اروپا، آلبانی اینک بخشی از سرزمین ما است. قبلاً‌ این طور نبود. آلبانی یک کشور دوردست بود که زیاد درکش نمی‌کردیم. یک تصویر کلی داشتیم از کشوری که برای سالهای متمادی تحت حاکمیت یک دیکتاتوری کمونیستی بوده. ولی اینک من به خاطر شما چند بار به آلبانی آمده‌ام. و باید بگویم که احساس می‌کنم در خانه خودم هستم. این احساس را از این جهت دارم که می‌بینم اینجا کشوری است که تصمیم گرفته وجه مثبت گزینه‌ها را در زندگی انتخاب کند.وقتی درگیر سیاست می‌شوید برقراری تعادل بین منافع، ارزشها و اصول، کار مشکلی است. و آنچه که آلبانی انجام داده است، باعث به‌دست آوردن احترام همه جامعه بین‌المللی شده است. آلبانی نشان داده که یک شریک توانمند و مورد احترام در مذاکرات بین‌المللی است. و یک الگو بوده است برای بسیاری کشورهای دیگر که هنوز نمی‌دانند که چه موضعی باید بگیرند. و این یک موضع مستحکم است. موضعی است که آلبانی را وارد آینده‌ای نو خواهد کرد و همچنین یک فرصت عالی برای همه ما است.من می‌خواستم که اینجا با شما باشم. وقتی برای آمدن به اینجا دعوت شدم یک یادداشت کوچک فرستادم و گفتم، باشد می‌خواهم بیایم. ولی می‌خواهم با آنها داخل قرار گاه باشم. نمی‌خواهم به هتل بروم. من می‌خواهم با آنها باشم.وقتی به تمام این زمانی که با هم گذرانده‌ایم فکر می‌کنم، از 2011 که برای اولین بار به آرمان شما پیوستم، یک تصویر دارم.در 23 ژوئن گذشته، برخی از ما در اینجا و بقیه در کنفرانس بین‌المللی در پاریس بودیم. همراه با بسیاری سخنرانان بزرگ، انسانهای فوق‌العاده. بسیاری از شما در آنجا بودید. و بعد اطلاعاتی به ما رسید که یک تهدید بمب گذاری وجود داشته و پلیس بلژیک و فرانسه و آلمان تلاش برای کشتار ما را خنثی کردند.رژیم ملاهای ایران برای نابودی و کشتار تلاش می‌کند. زیرا این تنها کاری است که خوب بلد است. شما در اینجا در حال ساختن بودید. در حال ساختن. وقتی که سال پیش به اینجا آمدم هیچی نبود. و حالا این محل شگفت انگیز را داریم. من در خیابانهای این شهر جدید، اشرف3 قدم زدم. خیلی مفتخرم که اینجا در کنار شما هستم. زیرا می‌دانم که ممکن است برای شما عادی شده باشد که اشرف را یکی پس از دیگری می‌سازید. و در این کار بسیار ماهر هستید. ولی باید بگویم که چقدر تحسین‌تان می‌کنم. زیرا کار آسانی نیست این همه همبستگی، هدفمندی و آرمان را فراهم کردن برای ساختن و ساختن و ساختن، دوباره و دوباره، بعد از همه تلاشهایی که برای نابود کردن حاصل همه کارهای شما صورت گرفته. شما مثل ققنوس هستند که از خاکستر برمی‌خیزد. و این اشرف به من از قدرتی خبر می‌دهد که در درون شما است. موضوع فقط این واقعیت نیست که ما به طور فیزیکی مجدداً‌ گرد هم آمده ایم. بلکه شبکه‌ای هم هست که شما به آن دست یافته‌اید.داشتم به همه کسانی که امروز از طریق اینترنت به ما پیوسته‌اند نگاه می کردم. شما جامعه‌ای ساخته‌اید متشکل از کسانی که متعهد به نبرد برای یک ایران آزاد هستند. اعم از ایرانیان و غیرایرانیان و همه ما با هم هستید. اگر ما امروز اینجا هستیم، به طور فیزیکی و به طور مجازی از طریق اینترنت به خاطر این است که بر این باوریم که مبارزه برای ایران آزاد، چیزی نیست که فقط به مردم ایران ارتباط داشته باشد. هر کدام از ما از صمیم قلبش اعتقاد دارد که پیروزی شما، پیروزی ما و پیروزی شرافت انسانی است.شما اینجا در حال ساختن یک نماد شگفت‌انگیز پایداری هستید. ولی همچنین شهر امید را می‌سازید. امید برای هر کس در جهان که فکر کند که نمی‌تواند چندان کاری انجام دهد. و شما در حال اثبات این امر هستید که از آنجا که با هم هستید، ولو اینکه هر کدام از ما به تنهایی احساس ناتوانی کند، الان می‌دانیم که در کنار هم می‌توانیم تغییر ایجاد کنیم. شما سازندگان امید هستید. شما کسانی هستید که منشاء انگیزش برای یک سال اعتراض در ایران بوده‌اند. آیا می‌توانید تصور کنید؟‍ آیا می‌توانید تصور کنید که حکومت ایران، رژیم ملاها چه حالی دارد وقتی هر روز که به روزنامه‌ها نگاه کند می‌بیند که در جایی در ایران،  شورشی هست. و شما هر روز به آنها یادآوری می کنید که هیچ حقی برای در دست داشتن حاکمیت در ایران ندارند. هر روز به آنها یادآوری می‌کنید که آنها مردم ایران را دزدیده‌اند. هر روز به آنها یادآوری می‌کنید که وضعیت فعلی، سرکوب، فقدان حقوق بشر، فقدان آزادی بیان، فقدان آزادی اینکه هر کس خودش باشد، محرومیتی که بر مردم ایران تحمیل کرده‌اند، هر روز به آنها یادآوری می‌کنید که این وضعیت به پایان خواهد رسید.اعتراضات در ایران امکان پذیر نمی‌شد اگر شما اینطور در اینجا سازمان یافته نبودید. بسیار مشکل است برای کسی که در کشوری با پلیس و سپاه پاسداران مواجه است که همه را حتی در خانه‌هایشان تعقیب می‌کنند تا به زندان بیندازندشان و ساکتشان کنند. تا هراس ایجاد کنند. به خاطر حضور سازمان یافته شما در اینجا، با یک طرح، با یک استراتژی، با رهبری مثل مریم رجوی است که توانسته به مردم ایران و به مردم جهان ثابت کند که برای رهبری یک کشور، ریش و زور بازو لازم نیست. او یک زن است. و زنی است که قوی‌ترین سلاح را در اختیار دارد که چیزی جز عشق نیست. عشق چیزی است که ایران را به آزادی خواهد رساند.به حرفهای مریم با دقت گوش کردم. درست است که تروریسم که بخشی از ماهیت رژیم ملاها بوده است. در آغاز، تروریسم ابزار مورد استفاده آنها برای گسترش انقلاب افراطی‌شان بود. وسیله‌ای برای ایجاد رعب در دل مردم ایران، برای ایجاد تفرقه در جامعه به طوری که زنان در یک طرف و مردان در طرف دیگر باشند. تفرقه انداختن و حکومت کردن، آسان‌تر است. ولی الان تروریسم به عنوان یک ابزار دفاعی موردی استفاده است، صرفاً برای دفاع از منافعشان. این یک تغییر بزرگ است.اگر به خاطر داشته باشید پنج سال پیش ما در  تدافع بودیم. ما بودیم که باید توضیح می‌دادیم که سازمان مجاهدین خلق ایران سازمانی برای آزادی است و یک گروه تروریستی نیست. ما باید برای نجات جان شما می‌جنگیدیم. ما باید در سراسر دنیا حمایت کسب می‌کردیم تا مردم شما را همان طوری ببینند که ما می‌دیدیم. ولی الان یک نقطه عطف است. همه چیز عوض شده است. الان آنها هستند که باید جواب بدهند. بعد از توطئه بمب گذاری در فرانسه، پرزیدنت ماکرون تصمیمی گرفت که مثل یک علامت قرمز در رابطه با وقایع آینده است. او سرمایه‌های مالی وزارت اطلاعات را مسدود کرد. آنها در فرانسه سرمایه داشتند که مسدود شد. او افرادی از سفارت ایران را که مشخص شد در توطئه بمبگذاری همدستی داشته‌اند اخراج کرد. او در نقطه‌ای بود که باید یک سفیر برای اعزام به ایران معرفی می‌کرد ولی تصمیم گرفت این کار را نکند. فکر می‌کنم اوضاع در حال تغییر است. بسیار امیدوار و خوشبین هستم. بسیاری از دوستان ما در دولت فعلی آمریکا هستند. کسانی که وقایع ایران را مثل ما می‌بینند. کسانی که صدایشان می‌رسد و قدرت دارند و حامی ما هستند‍ و فشار همه جانبه می‌آورند تا دروغها، خبرهای جعلی و طیف اطلاعات دروغی را درب و داغان کنند که هدف از ساختنشان تخریب سابقه شما ولی به خصوص قالب کردن رژیم ملاها به عنوان بهترین گزینه است.نخیر. بهترین گزینه اینجا است. بهترین گزینه برای ایران، آزادی با مریم رجوی است.و حالا آنها هستند که می‌ترسند. آنها می‌ترسند که به پای عدالت کشانده شوند. و این تعهد ما است. ما مطمئناً ایران را آزاد می‌کنیم و آنها را به پای عدالت جهانی می‌کشانیم. ما می‌خواهیم که آنها در زندان باشند، به خاطر تمام جنایاتی که مرتکب شده‌اند. و ما ازکمک جامعه بین‌المللی و رهبران جهان در این تلاش برخوردار هستیم.دوران عوض شده است. شما، نقطه امید هستید. مریم رهبر است و ما در کنار شما هستیم و ما پیروز خواهیم شد. متشکرم.




مطالب   مارا در وبلاک انجمن نجات ایران    ودر توئیتربنام @bahareazady   دنبال کنید
پیش بسوی قیام  سراسری ، ما بر اندازیم#   شهرهای ایران   اعتصاب # تظاهرات
سرنگونی #  اتحادوهمبستگی     مرگ_بر_دیکتاتور   #IranRegimeChange

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر