گروگانگیری‌های نظام و عاقبت کار؛ طرح «گروگانگیری ایران» در سنای آمریکا
گروگانگیری‌های نظام ولایت فقیه از اتباع خارجی یا مراکز دیپلماتیک روشی شناخته شده برای پیشبرد مقاصد آن در عرصه‌ی داخلی و بین المللی‌ست. اخیرا با ارائه طرح «گروگانگیری ایران» به سنای آمریکا، گام‌هایی برای مقابله با سیاست گروگانگیری دولتی نظام ایران برداشته شده است.
فریبرز شادان
«تام کاتن» سناتور ارشد جمهوریخواه روزپنج شنبه ۲۸ تیر ۹۷ طرح قانون «گروگانگیری ایران» را به سنا ارائه کرد. [سایت رادیوفردا ]
یکی از ابزاری که حکومت خمینی برای رسیدن به مقاصد سیاسی از آن استفاده می‌کرد گروگانگیری بود. گروگانگیری یک رویکرد ضد انسانی و ضدبشری است که با آزار و اذیت و شکنجه و یا دست آخر با قتل گروگان همراه می‌باشد. این عمل شنیع هیچگاه مورد تأیید نبوده و همیشه از طرف مجامع بین المللی و دولت ها محکوم شده است. دراین رابطه کنوانسیون وین اصول و تعهداتی را هم وضع نموده که کلیه کشورهای عضوسازمان ملل بدان متعهد هستند و موظف به اجرای مفاد این تعهدات می‌باشند.
مهم‌ترین واقعه گروگانگیری که دنیا را تکان داد گروگانگیری با حمله به سفارت آمریکا در تهران بود. این گروگانگیری در تاریخ ۱۳ آبان ۱۳۵۸ (برابر با ۴ نوامبر ۱۹۷۹) با حمله تعدادی از فعالان دانشجویی موسوم به دانشجویان پیرو خط امام! به سفارت آمریکا در تهران آغاز شد و با به گروگان گرفته‌شدن ۶۶ دیپلمات آمریکایی به یکی از عمده‌ترین بحران‌های بین‌المللی تبدیل شد. و علت آن هم نقض قوانین بین المللی ازجانب حکومتی بود که باید به تعهدات خود نسبت به مصونیت اماکن دیپلماتیک و حفظ جان دیپلومات ها عمل می‌کرد. در عرف دیپلماتیک و قوانین بین المللی سفارت هر کشور جزء خاک آن کشور محسوب می‌شود و هر تهاجم یا حمله به هر سفارتی حمله به خاک آن کشور به‌شمار می‌آید. به عبارتی مطابق تعهدات بین المللی وقتی که به سفارت یک کشور تهاجم و حمله می‌شود یا مورد تعرض و بی احترامی قرار می‌گیرد مانند این است که به حاکمیت یک کشور تعرض شده است و بر این اساس وظیفه هرحکومتی درباره روابط دیپلماتیک متعهد بودن به کنفرانس وین می‌باشد و باید از اماکن دیپلماتیک حفظ و حراست نماید. [ماده ۲۳ کنوانسیون وین درباره روابط دیپلماتیک]
اما حکومت خمینی که با رعایت تعهدات بین المللی فاصله زیادی دارد و اهمیتی به این تعهدات در روابط دیپلماتیک نمی‌دهد از هر وسیله‌ای برای مقاصد و اهداف سیاسی خودش استفاده می‌کند.
در سال‌های پس از اشغال سفارت آمریکا، نظام ایران از همین اهرم یعنی تعرض به اماکن دیپلماتیک برای پیشبرد مقاصد خود استفاده کرد. به این ترتیب سفارت خانه‌های انگلیس و عربستان در تهران مورد تهاجم نیروهای نظام ولایت فقیه قرار گرفت. اما سیاست مماشات که در آن دوران وجه مسلط سیاست در عرصه بین المللی بود صرفا با محکوم کردن از کنار موضوع گذشت و نظام را در برابر عواقب اعمالش قرار نداد.
«مارک تونر، یکی از سخنگویان وزارت امور خارجه آمریکا، گفت که حادثه حمله به سفارت بریتانیا در تهران، نمونه دیگری از عدم توجه دولت ایران به تعهدات خود در قبال جامعه جهانی است و لازم است تا آنها این تعهدات را در چارچوب کنوانسیون وین به طور کامل انجام دهند و امنیت و حفاظت کادرهای دیپلماتیک در ایران را تأمین کنند». [سایت رادیوفردا ۹ آذر ۱۳۹۰]
همچنین باید یادآور شد که توصیه‌های اخلاقی صرف نه تنها باعث این نشد که حکومت ولایت فقیه دست از این نقض تعهدات بر ندارد بلکه این رویه را با حمله به سفارت عربستان ادامه داد.
در این رابطه: «وزارت امور خارجه عربستان سعودی با احضار سفیر ایران در ریاض، اعلام کرد دولت ایران برپایه توافقنامه‌ها و قوانین بین‌المللی، مسئول تأمین امنیت سفارت و کنسولگری این کشور در تهران و مشهد است و همچنین ایران در برابر حفاظت از جان کارکنان سفارت و کنسولگری در برابر هرگونه اعمال خشونت‌آمیز مسئول است.» [سایت ایران وایر]
این اقدامات ضدتعهدات بین المللی در شرایطی صورت می‌گرفت که حکومت استبدادی از شرایط سوء استفاده لازم را برای پیشرد اهداف سیاسی و یا سیاست‌های مداخله جویانه اش در منطقه بکار می‌گرفت و سیاست مماشات هم نسبت به این عملکردهای حکومت بنیادگرا، یک سیاست ضعیف و صرفا رویه محکوم کردن‌های پروتکلی را در پیش داشت.
لازم به یادآوری است که نظام حاکم بر ایران از این سیاست مخرب بیشترین استفاده را برده است و طعم شیرین امتیاز گیری را هم به اندازه کافی چشیده بود. بطور خاص گروگانگیری هایی که توسط نیروهای نیابتی درسایر کشورها ازجمله لبنان انجام می‌گرفت.
در همین رابطه سایت رادیو فردا از ارائه طرحی در سنای آمریکا گزارشی را منتشرکرد:
«حدود سه ماه پس از تصویب طرحی در مجلس نمایندگان آمریکا برای پاسخگو کردن مقام‌های جمهوری اسلامی در قبال «گروگان گرفتن» شهروندان آمریکایی در ایران، سناتور تام کاتن با افزودن پیشنهادهایی به این طرح، «قانون گروگانگیری ایران» را به سنای آمریکا ارائه کرد.»
«بر اساس طرحی که سناتور تام کاتن روز پنج‌شنبه ۲۸ تیرماه به سنا ارائه کرد، در صورتی که شهروند آمریکا یا دارنده «گرین‌کارت» با انگیزه‌هایی سیاسی در ایران به زندان بیفتد، مقام‌های جمهوری اسلامی که در این موضوع نقش داشته‌اند تحریم می‌شوند و خانواده‌های این مقام‌ها نیز اجازه ورود یا ادامه حضور در خاک آمریکا نخواهند داشت.»
«سناتور جمهوریخواه تام کاتن هنگام معرفی این طرح گفت: «کسی که یک آمریکایی را گروگان می‌گیرد حق ندارد به ایالات متحده بیاید و از آزادی‌های آمریکا بهره ببرد.» [سایت رادیو فردا ۲۹ تیر ۱۳۹۷]
طرح قبلی که در اوایل اردیبهشت توسط ادرویس به مجلس نمایندگان آمریکا ارائه شده بود با ۴۱۰ رأی موافق در برابر ۲ رأی مخالف به تصویب رسیده بود و درتاریخ پنج شنبه ۲۸ تیر سناتور تام کاتن به افزودن پیشنهاداتی به این طرح آن را به سنای آمریکا ارائه نمود که در صورت تصویب این طرح، نظام ایران باید حساب تمام فعالیت‌های گروگانگیری در سال های گذشته و همچنین استفاده از این اهرم در شرایط حاضر را پس بدهد.
مطابق مفاد این طرح: «دولت ایالات متحده باید تمامی تمهیدات قانونی را به کار بگیرد تا ایران را از گروگان گرفتن شهروندان آمریکایی باز دارد
اعلام شود که دولت آمریکا برای آزادی گروگان‌ها باج نمی‌پردازد.
علیه مقام‌هایی که در آزارهای «با انگیزه‌های سیاسی» علیه شهروندان آمریکایی مسئولیت دارند تحریم‌هایی از قبیل عدم صدور روادید و توقیف اموال اعمال شود.
به رئیس جمهور اختیار داده شود تا خانواده این مقام‌ها را از ورود به آمریکا منع کند یا به اخراج آنها فرمان دهد.» [سایت رادیو فردا ۲۹ تیر ۱۳۹۷]
#قیام_دیماه#اعتصاب #تظاهرات_سراسری #قیام سراسری #اتحاد #آزادی#ما براندازیم #آ#ايران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر