فشار مضاعف روی خامنه ای با یک درخواست نامعقول در ملاقات با پوتین
انسان زیر فشار اشکال و نمودهای مختلف از خود نشان میدهد! این نمودها گاها به اشکال غیر عقلایی هم بارز میشود و در این صورت است که میتوان میزان فشار را سنجید. این موضوع در دیدار روز گذشته خامنه ای با پوتین برای پوتین و سایرین به خوبی قابل رویت بود. و البته جناب پوتین برای همین وارد ایران شده بود تا ببیند میزان دوشیدنش از منابع ایران تا چه میزان دیگر خورند دارد!
خامنه ای روز چهارشنبه ۱۰ آبان با پوتین ملاقات کرد! در این دیدار خامنه ای از پوتین خواست که در مبادلات اقتصادی دو جانبه و چند جانبه برای بی اثر شدن تحریمها دلار را حذف کند.
این حرف منطقی نیست و نشاندهنده اثر فشار است چون وقتی یک شرکت خارجی بشما چیزی نمی فروشد، تاثیری در آن تحریم ندارد. علاوه بر آن سطح مبادلات ایران با کشورهای دیگر در مقایسه با سطح مبادلات جهانی با دلار آنقدر ناچیز است که این تغییر در ایران در مبادلات دلاری محسوس نخواهد بود و آن ایران است که از حذف دلار صدمه می بیند تا آمریکا.
پول و در اینجا دلار دارای کارکردهای گوناگونی از قبیل وسیله اندازه گیری ارزش کالا و خدمات، وسیله ذخیره ارزش مالی و بالاخره وسیله مبادله است. دلار علیرغم هر انتقادی به آن هنوز مهمترین پول دنیاست، حجم اساسی کالاهای مهمی مانند نفت وفلزات گرانبها، سهام جهانی با آن اندازه گیری می شود، حجم اساسی سرمایه گذاری و بازرگانی جهان با آن به انجام میرسد، پس چگونه میتوان آنرا از معاملات تجاری حذف کرد. بویژه اینکه بازرگان ایران و ترکیه نیز در نهایت باید لیر و ریال را که بسیار بی ثبات هم هستند به دلار تبدیل کنند تا به بازار جهانی دست پیدا کنند. افزون بر این بخش اساسی درآمدهای ارزی ایران- حاصله از صادرات نفت- به دلار ارزیابی شده، به دلار ذخیره شده و با همان دلارها به کالا و خدمات تبدیل میشود و رهایی آن از قید دلار دست کم در کوتاه مدت میسر نیست.
بعنوان مثال بازرگانان ایرانی و ترکیه ای کدام پول را انتخاب می کنند؟ از عالم مجادله نظری، که بگذریم، پرسش اساسی را باید به بازرگانان و سرمایه گذاران ایرانی و ترکیه ای ويا روسي سپرد. در شرایطی که هر دو پول یعنی ریال و لیر با نوسان بسیار و در پایین ترین سطح ارزش نسبت به سبد ارزهای معتبر بین المللی قرار دارند، آیا بازرگانان و سرمایه گذاران ایرانی و ترکیه ریال و لیر را بر بکارگیری دلار ترجیح میدهند؟
منطق عملی اقتصادی – که مبتی بر سود بیشتر و ریسک کمتر است – این امر را تایید نمی کند. چون بازرگان ایرانی و ترکیه ای در نهایت باید با تبدیل ارزهای خود به دلار یا احیانا یورو نیازمندهای های بین المللی خود را تامین کنند. طبیعی است که چنین اقدامی به معنای زیان این بازرگانان یا سرمایه گذاران خواهد بود. بنابراین آنها ترجیح میدهند که معاملات خود را از نخستین مرحله به دلار انجام دهند و خود را اسیر نوسانهای لیر و ریال نکنند. چه طبیعی است که سرمایه از ریسک و زیان نگران و گریزان است و در نهایت پول با ثبات تری که مقبولیت و ارزش بیشتری را دارد برای مبادله و سرمایه گذاری انتخاب خواهد نمود.
در توئیتر با نام @ bahareazady مطالب مارا دنبال کنید متشکریم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر