لیبرتی: محکومیت حمله به لیبرتی توسط اعضای ارشد کنگره آمریکااز هر دو حزب

آفتابكاران،11،نوامبر،2015

اد رویس- رئیس کمیته امور خارجی کنگره امریکا

اجازه بدهید با این شروع کنم که بحران در کمپ اشرف روی همه ما در اینجا تأثیر می‌گذارد. همه ما در ایالات‌متحده باید راجع به این موضوع صحبت کنیم، ما در کمیته روابط خارجی به‌صورت دوحزبی این کار انجام می‌دهیم. مایلم در اینجا عضو ارشد کمیته‌مان، الیوت انگل را که احساس مشابه من‌بعد از حمله اخیر دارد را برای گفتن چند کلمه به اینجا دعوت کنم.

الیوت انگل –رئیس دموکرات‌ها در کمیته امور خارجی کنگره امریکا

متشکرم آقای رئیس کمیته،

من خیلی کوتاه حرف خواهم زد چون باید برای رأی‌گیری بروم.

اما من دیدم که امروز این برنامه و یادبود راداریم، خواستم در آن شرکت کنم. من فکر می‌کنم که شما نظر من و آقای رئیس کمیته را به‌خوبی میدانید. ما هر دو کاملاً با ساکنان کمپ لیبرتی همدردی می‌کنیم.

ما شدیداً با سرکوب و ستم رژیم ایران و آنچه انجام داده‌اند مخالف هستیم. ما فکر می‌کنیم که مردم آمریکا باید بیشتر و بهتر در مورد آنچه واقعاً در جریان است مطلع و آگاه شوند. من همیشه در طول 27 سال خدمت خود در کنگره و در کمیته خارجه کنگره نهایت سعی خود را کرده‌ام که از عدالت حمایت کرده باشم، حال هر طور که شده و در هرکجای جهان که بوده است.

ما از بی‌عدالتی وحشتناکی که در حال حاضر در حق ساکنان کمپ لیبرتی، و بی‌عدالتی وحشتناکی که توسط رژیم سرکوبگر ایران در حق مردم ایران روا می‌شود و نمی‌گذارد آزاد باشند، کاملاً آگاه هستیم.

بنابراین من فقط می‌خواهم شما بدانید، من کاملاً با شما هستم. من باافتخار رهبران شمارا دوستان خود خطاب می‌کنم.

بدانید که شما همیشه از حمایت من برخوردار خواهید بود. به کار خود در بیان حقیقت برای مردم آمریکا و مردم جهان ادامه دهید. آن‌ها خواهند فهمید که چه اتفاق دردناکی افتاده است، و ما باید جلوی این وقایع دردناک را بگیریم. ما باید به آن پایان دهیم، دیگر نمی‌توان سرها را برگرداند، دنیا باید بروی اتفاقی که در اینجا افتاد توجه کند.

در پایان من می‌خواهم به شما اطمینان دهم که شما همیشه حمایت مرا با خودخواهید داشت. شما رهبران بزرگی دارید، و من با آن‌ها در ارتباط خواهم بود تا ایران افراد آزاد شوند.

متشکرم

اد رویس- رئیس کمیته امور خارجی کنگره امریکا

اجازه بدهید به‌تمامی نمایندگان و قانون‌گذاران مخصوصاً کسانی‌که امروز در اینجا هستند یادآوری کنم که دولت عراق یک تعهد قانونی و مستند بین‌المللی در حفاظت از ساکنان کمپ داده است. این تعهد زیر پا گذاشته‌شده است. ایالات‌متحده آمریکا و جامعه بین‌الملل باید حسابرس باشند. ما همین‌الان خواستار رسیدگی و حسابرسی هستیم.

به دلیل این آخرین حمله، به‌وضوح می‌توان نتیجه گرفت که یادداشت تفاهمی که بین سازمان ملل و دولت عراق به امضاء رسید به‌اندازه کافی برای حفاظت ساکنان کمپ قوی و مؤثر نبوده است. سازمان ملل و دولت عراق باید پاسخگو باشند. و دولت ایالات‌متحده آمریکا باید برای رسیدگی به زخمی‌ها، دفاع و حفاظت و حمایت از ساکنان در قبال حملات گروه‌های شبه‌نظامی ایرانی و عراقی، قدم پیش بگذارد. این مسئله واضح است، این زمان بسیار حساسی است. موضع آمریکا باید مشخص باشد، باید قاطع و صریح باشد.

تعداد زیادی بیانیه‌های خوش‌بینانه توسط مقامات سازمان ملل صادر می‌شوند که در حقیقت هیچ ربطی به واقعیات، و شرایط موجود در کمپ لیبرتی ندارند. دولت آمریکا و مقامات سازمان ملل متحد و دیگران باید واقعیت شرایط خطیر برای ساکنان کمپ لیبرتی را درک کنند. ساکنانی که برای بار دیگر در مقابل چشمان ما زخمی و کشته‌شده‌اند. حقوق بشر باید محترم شمرده شود. این‌یک وظیفه جهانی است که ساکنان کمپ لیبرتی شایسته برخورداری از حفاظت کامل در پناه این وظیفه جهانی هستند. در پایان، رژیم ایران باید پاسخگو باشد، ما میدانیم که درنهایت، در پشت این حملات، نیروهای رژیم ایران هستند که دستوردهنده بوده و این‌گونه حملات را اجرا می‌کنند.

ایلیانا رزلهتینن – رئیس زیر کمیته خاورمیانه و شمال افریقا

از شما بسیار متشکرم. اجازه بدهید مراتب تسلیت خود را به جان‌باختگان و خانواده‌ها و دوستانشان حمله مرگبار و نفرت‌انگیز اخیر تقدیم کنم. حمله دیگری علیه کمپ لیبرتی که جان 24 تن را گرفت و ده‌ها تن دیگر را مجروح نمود. این حمله‌ها کی پایان خواهد یافت؟ این اولین باری نیست که ما در کنار این‌چنین تصاویری از زنان و مردانی که کشته‌شده‌اند گرد هم آمده‌ایم. این‌یک جنایت است. بنابراین من به شما پیوسته و این حمله اخیر را قویاً محکوم نموده و خواهان حسابرسی از کسانی هستم که دست به این جنایت وحشتناک زدند. این‌یک اقدام یا واقعه صرف نیست، این‌یک جنایت است.

دو رشته واقعیت در اینجا وجود دارد. اول اینکه این حمله قابل پیش‌بینی بود. چه کسی از وقوع آن غافلگیر شده است؟ وقتی ساکنان سال‌هاست که چه در کمپ اشرف و چه در کمپ لیبرتی همواره هشدار داده‌اند که حفاظتی در کار نیست، امنیتی در کار نیست و هیچ‌کس به دنبال رفاه و آسایش ما نیست. ساکنان کمپ لیبرتی همواره در معرض خطر حمله بسر می‌برند. و این متأسفانه اولین بار نیست و میدانیم که چنانچه کمکی دریافت نشود این آخرین بار هم نخواهد بود. اما ما باید این واقعه را به آخرین حمله تبدیل کنیم. همه ما باید تلاش کنیم که این آخرین بار باشد.

بنابراین مسأله این است که این واقعه را می‌توانستیم پیش‌بینی کنیم. مسئله دوم این است که می‌شد از این حمله جلوگیری نمود. در یادداشت تفاهم که دولت عراق و سازمان ملل آن را امضا کردند، صریحاً اعلام‌شده است که دولت عراق مسئول تأمین امنیت بیشتر برای ساکنان کمپ لیبرتی است تا امنیت آن‌ها تأمین شود و همچنین کسانی‌که به کمپ حمله می‌کنند موردحسابرسی قرار گیرند. بنابراین دولت عراق وظیفه خود را انجام نداد. سازمان ملل وظیفه خود را انجام نداد. ما نباید اجازه دهیم که کشور آمریکا هم به وظیفه خود عمل نکند. ما باید امنیت بیشتری را برای ساکنان کمپ لیبرتی تأمین کنیم و باید عاملان حمله را یافته و موردحسابرسی قرار دهیم. این نكته‌يي است که من در تماس با همه سطوح این دولت به آن اشاره‌کرده‌ام، از وزارت خارجه گرفته تا دفتر ریاست جمهوری، و حتی زمانی که به همراه رئیس سابق مجلس نمایندگان «جان بینر» اوایل امسال به عراق سفر کردیم، شخصاً موضوع فقدان امنیت در کمپ لیبرتی را با نخست‌وزیر العبادی در میان گذاشتم. من حضوری با او صحبت کردم و گفتم این قابل‌قبول نیست که ساکنان از حفاظت برخوردار نباشند. ما این کار را انجام خواهیم داد. اما چه اقداماتی صورت گرفته است؟

اما من در هر فرصتی به دفاع از این موضوع خواهم پرداخت تا به نتایج محسوس دست‌یابیم چون صادقانه بگویم آنچه تابه‌حال دیده‌ایم شرم‌آور بوده است. بنابراین اول دولت عراق باید تیم اضطراری پزشکی به کمپ بفرستد تا شرایط را بررسی و به مجروحان رسیدگی نموده و آن‌ها را منتقل کند. و بعد باید تحقیقات کامل و جامع درباره این حمله انجام دهد تا عاملان را شناسایی کرده و به‌پای میز عدالت بکشاند. از ساکنان حفاظت کنید. و این به معنی این نیست که همان نیروهایی که اکنون برای حفاظت از کمپ گماشته شده‌اند به کار خود ادامه دهند. باید افراد جدیدی در آنجا قرار گیرند. باید مسئولان جدید حضور یابند که واقعاً از ساکنان حفاظت کنند.

دولت عراق باید با تحقیقات سازمان ملل درزمینهٔ گروگان‌های اشرفی و حملات قبلی علیه اشرف و لیبرتی همکاری کند. این‌ها قابل‌مذاکره نیستند بلکه الزاماتی هستند که باید حل شوند. و ما باید همچنان اصرار ورزیم که همه این نیازها رفع شود. بنابراین امروز ما در کنار و در حمایت از ساکنان کمپ لیبرتی می‌ایستیم. ما به در اولویت قرار دادن امنیت و سلامت آن‌ها ادامه خواهیم داد. و شما میدانید که دوستان زیادی در کنگره‌دارید که در همین مسیر حرکت می‌کنند.

ما به حسابرسی از دولت آمریکا ادامه خواهیم داد و من می‌خواهم از شما بسیار تشکر کنم که به من فرصت صحبت کردن دادید. متشکرم.

قاضی تدپو – رئیس زیر کمیته تروریسم و منع تسلیحات کشتارجمعی

از شما بسیار سپاسگزارم. من شمارا دوستان خود میدانم. و این چیزی که اکنون در عراق برای دوستان و خانواده‌های شما روی می‌دهد خوش‌آیند نیست. به‌تازگی، در سپتامبر 21، ما -اعضای مجلس نمایندگان – از هردو حزب، از جان کری خواستیم که اجازه بدهد تا کسانی‌که در کمپ لیبرتی هستند برای محافظت از خود در برابر حملات به کمپ که پیش‌بینی می‌شود، به ملزومات حفاظتی، کلاه‌خود و سایر تجهیزات مجهز شوند. این در 21 سپتامبر بود. و آن زمان ما پاسخی از جان کری دریافت نکردیم اماما از بدکردارها پاسخ گرفتیم و از زمانی که این نامه نوشته‌شده بود 24، تن در کمپ لیبرتی کشته‌شده‌اند، و حالا، در حمله هفتم به کمپ لیبرتی، این تعداد به 139 رسید.

و دولت ما، به نظر من، برای حفاظت از کمپ لیبرتی وقت‌کشی می‌کند. من واقعاً از تمام آن بیانیه‌های ملاحظه‌کارانه وزارت امور خارجه، و اینکه وزارت امور خارجه تلاش می‌کند با رژيم ایران خوب بازی کند، با دولت عراقی خوب بازی کند، خسته شده‌ام. زیرا آنچه اتفاق افتاده این است که درزمانی که وزارت امور خارجه مشغول وقت تلف کردن بوده، انسان‌ها کشته‌شده‌اند. حالا، این بسیار واضح و واقعی است، ما می‌خواهیم فرد مسئول کمپ لیبرتی در دولت عراق، برداشته شود [تشویق حضار]. او یک شکست است. کار او این است که از ساکنان محافظت کند، و او نمی‌تواند این کار را انجام دهد، و یا که نمی‌خواهد آن را انجام دهد، او لازم است که برود. و عراق باید به‌جای آن فرد کسی را جایگزین کند که واقعاً آنچه را که قرار است انجام دهند که همانا حفظ امنیت ساکنان کمپ لیبرتی است، انجام دهد. و ایالات‌متحده لازم است به دولت عراق برای انجام این کار فشار سخت‌تری وارد کند، و بر آن پافشاری کند، و بی‌پاسخی را نپذیرد. این‌یک وضعیت خطرناک است. باوجوداینکه این رویداد در جائی رخ داد که سال گذشته افراد در آنجا کشته‌شده بودند، وزارت امور خارجه هیچ‌وقت به کمپ نرفت. خب، چرا نرفتند؟ آن‌ها معتقدند که رفتن به آنجا بسیار خطرناک است. خوب اگر این برای وزارت امور خارجه بیش‌ازحد خطرناک است که به‌منظور بررسی به آنجا برود، فکر نمی‌کنید که به همین ترتیب ممکن است برای ساکنان کمپ لیبرتی هم بودن در آنجا بسیار خطرناک باشد؟ [تشویق حضار]

بنابراین، ما به فشار به وزارت امور خارجه ادامه خواهیم داد. من با رئیس جلسه موافقم که گفت در پشت همه این موارد، دولت ایران قرار دارد که تا آنجا که در توان دارد تلاش می‌کند که آن منطقه، یعنی کمپ لیبرتی را برای کسانی‌که در آنجا هستند، ناامن کند. بنابراین، بحث دیپلماتیک دیگر بس است. مشکل را حل کنید. از مردم حفاظت کنید. و ما باید این کار را انجام دهیم، صرف نظر از اینکه آیا دولت ایران یا دولت عراق آن را دوست داشته باشند یا نداشته باشند. و این تنها راه است. به یار متشکرم.. [تشویق حضار]

دینا روهراباکر - رئیس کمیته اروپا و تهدیدات بالقوه

از شما بسیار متشکرم. این خاطر انسان را مکدر می‌کند که میدانیم درحالی‌که ما اینجا نشسته و از محیط لذت برده و در امنیت هستیم و غذا به‌اندازه کافی داریم و شب‌ها راحت خوابیده و میدانیم که فرزندانمان قتل‌عام نمی‌شوند، درعین‌حال کسانی در دنیا هستند که دریک نگرانی دائمی نه‌تنها از شرایط عادی انسانی برخوردار نیستند بلکه می‌دانند کسانی در کمین نشسته‌اند تا آن‌ها را بکشند. من مدت زیادی است که نگران ساکنان کمپ اشرف و حالا کمپ لیبرتی بوده‌ام. آن‌ها علیه دیکتاتوری آخوندی حاکم بر ایران مبارزه می‌کنند. این هدفی است که آن‌ها را متحد کرده است. چه چیزی قابل‌احترام‌تر از این است که به‌طور متحد با نیروی شر به مقابله پرداخت؟ و اکنون همین کسانی‌که طی سالیان شجاعت این کار را داشته‌اند به حال خود رهاشده‌اند. و این چه پیام وحشتناکی است برای سایرین که برای آزادی مبارزه می‌کنند. چه پیام وحشتناکی می‌فرستیم وقتی اعتراض نمی‌کنیم، درحالی‌که سایرین در آن‌سوی دنیا این مسائل را مشاهده می‌کنند.

ما مدت طولانی است که حرف زده‌ایم. و این‌چنین محکومیتی زمانی بی‌معنا می‌شود که افراد لفاظي کنند و هیچ عملی از طرف دولت صورت نگیرد. من فکر می‌کنم وقت آن رسیده و شما میدانید که من لایحه‌ای را ارائه کرده‌ام که می‌گوید ما باید کاری انجام دهیم، این افراد به کمک نیاز دارند، و در وضعیت خطرناکی بسر می‌برند. اگر طرف دیگری به وظیفه خود بعد از مدتی عمل نکند ما باید اطمینان حاصل کنیم که همه ساکنان کمپ لیبرتی را به ایالات‌متحده آمریکا منتقل خواهیم کرد. این حقیقت که آن‌ها جان خود را در مبارزه با افراطی‌گری مذهبی به خطر انداخته‌اند و این حقیقت که افراطی‌گری مذهبی امروزه خطر شماره یک مردم و امنیت مردم آمریکا است باید ارزش داشته باشد. این علامت خوبی برای همه‌کسانی در دنیا است که ما برای آن‌ها اهمیت قائل هستیم، کسانی‌که دشمنان آن‌ها قسم‌خورده‌اند که ما را بکشند. بنابراین وقت آن رسیده که کاری انجام شود.

اما می‌خواهم که کاری بیشتر از لفاظي صرف انجام دهم. وقت آن رسیده که عمل شود. من از هر طریقی به شما خواهم پیوست تا برای یافتن یک‌راه حل برای این موضوع کاری انجام شود. اما یکی از موضوعاتی که بر روی میز من است این است که به ساکنان کمپ لیبرتی کمک کنم و این در اولویت کارهای من است. و من سهم خود را ایفا خواهم کرد. شما هم همین‌طور. ما ساکنان لیبرتی را نجات خواهیم داد و درعین‌حال دنیا را نیز از شر دشمنان ساکنان کمپ لیبرتی و اشرفیان نجات خواهیم داد. آن‌ها نوک پیکان مبارزه علیه ملایان افراطی گرا در ایران هستند که بر مردم ایران ستم می‌کنند. خدا شمارا حفظ کند.

برد شرمن - از اعضای ارشد دموکرات در کمیته امور خارجی کنگره

با سلام، من برد شرمن هستم از خوش‌نام‌ترین شهر کالیفرنیا، شرمن اوکس. من خیلی اوقات برای جنگ در کنار شما، از جانب شما می‌آیم، یک روز برای جشن گرفتن و امروز برای ادای احترام. این 24 نفر نه‌فقط جان‌باختگان یک جنایت دردناک، شواهدی هستند که نشان می‌دهند چرا ما باید سیاستمان در قبال ایران را عوض کنیم. این ایده که دولت بغداد به خاطر آنکه ایالات‌متحده آن را به قدرت رسانده، پس یک دولت عالی است، بسیار احمقانه است. شما باید درک کنید که در این دولت عناصری هستند که دستوراتشان را نه از مردم عراق، بلکه از رژیم تهران می‌گیرند.

من نمی‌دانم شما مقاله وال‌استریت را دیدید که نوشته بود عراق عملاً 13 میلیارد دلار را در اسکناس‌های صددلاری، درخواست کرده است. من نمی‌دانم این پول کجا خواهد رفت؟ می‌دانم که بخشی از آن را مالیات‌دهندگان آمریکایی می‌پردازند و بخش دیگری از درآمد نفت است. لذا ما باید روشن سازیم که دولت بغداد از حمایت ما برخورد نخواهد شد صرفاً به این دلیل که آن‌ها به خاطر اشغال عراق توسط ما، بر سرکار آمده‌اند.

آن‌ها باید برای کسب حمایت زحمت بکشند؛ چه برای کسب حمایت نظامی ما و برای چه میلیاردها دلاری که ما به این دولت می‌دهیم. و در این رابطه هیچ آزمایشی بهتر از این وجود ندارد که دولت عراق یک بازیگر جدی نظم بین‌المللی است که به حقوق بشر و کرامت انسانی و دمکراسی احترام می‌گذارد یا اینکه عروسکی است در دست رژیم ایران؟ بله، هیچ آزمایش بهتری وجود ندارد، مگر آنچه در کمپ لیبرتی می‌گذرد.

اگر ایالات‌متحده قصد دارد به عراق منابع دفاع هوایی بدهد، ما نمي‌بايد کمپ لیبرتی را حذف کنیم. وقتی ما کارکرد دولت عراق را ارزیابی می‌کنیم، ما باید سؤال کنیم که چرا بعد از حمله پشت حمله علیه کمپ لیبرتی، هیچ‌کس تحت حسابرسی قرار نگرفته است، هیچ‌کس دستگیر نشده است، هیچ‌کس که مسئول امنیت است، تنزل رده پیدا نکرده است، جابجا نشده است، و تعویض نشده است؟ در اینجا چه می‌گذرد؟ لذا، من مشتاق هستم با شما در این نقطه برای تضمین امنیت کمپ لیبرتی کارکنم. و من مشتاق هستم با شما در سال‌های آتی کارکنم برای استقرار یک دولت دمکراتیک در ایران.

خیلی‌ها می‌دانند که من دیرپاترین و رساترین صدا علیه تحریم علیه رژیم ایران بوده‌ام. این به آن خاطر نیست که من می‌خواهم اقتصاد ایران در درازمدت بدعمل کند. این به خاطر آن نیست که من چیزی جز بهترین آرزوها برای رابطه بین مردم ایران و مردم آمریکا دارم. بلکه به این خاطر است ما نیاز داریم مردم ایران از همان چیزی که ما برخوردار هستیم، برخوردار شوند، آزادی، رهایی و دمکراسی. و من می‌خواهم از همه شما در این اتاق به خاطر آنکه هرروز برای چنین آرمانی تلاش می‌کنید، تشکر کنم. و مشتاق هستم با شما در آینده کارکنم. با تشکر از شما.

مایک کافمن - عضو کمیته نیروهای مسلح کنگره آمریکا

متشکرم. این‌یک افتخار است که امروز در اینجا با شماهستم. من به‌عنوان یک سرباز جنگی تفنگداران دریایی ای‌کاش می‌توانستم امروز که سوگوار از دست دادن عده زیادی در اثر حمله تروریستی هستیم، در شرایط دیگری در کنار شما می‌بودم. یک حمله تروریستی علیه افراد بی‌گناه. و من در مورد کسانی‌که هم‌اکنون در کمپ لیبرتی با چنین ستمی روبه‌رو هستند، احساس بسیار شدید همدردی دارم. به‌عنوان تنها عضو کنگره، مجلس نمایندگان و سنا، که در هم در جنگ اول خلیج‌فارس و هم جنگ عراق خدمت کرده است، فکر می‌کنم که مورخان، وقتی درباره دوره خدمت سربازی من می‌نویسند، خواهند گفت که شاید ما اشتباه محاسبه داشتیم، که بزرگ‌ترین تهدید علیه امریکا یک ایران تحت حکومت توتالی‌تر آخوندهاست. من به این باور دارم، به نظر من که با دولت عراق کارکرده‌ام، هیچ جای سؤال وجود ندارد که دولت عراق در این حمله همدست بوده است. و اینکه دولت ایران در این حمله همدست بوده است.

و ایالات‌متحده باید هر چه که در توان دارد برای کمک به افرادی که در کمپ لیبرتی مورد ستم قرار می‌گیرند بکار بگیرد، و این باید شامل گره زدن کمک‌های ایالات‌متحده (U.S. aid) به رفاه و شرایط ساکنان کمپ لیبرتی است. و من فکر می‌کنم که کاملاً حیاتی است که ما همچنان فشار را نه‌تنها روی دولت عراق، بلکه بر روی دولت آمریکا، و وزارت امور خارجه ایالات‌متحده ادامه دهیم تا مطمئن شویم که آن‌ها ساکنان کمپ لیبرتی را فراموش نمی‌کنند، زیرا که این فراموش کردن راحت است، زیرا که آن‌ها نمی‌خواهند چیزی را فدا کنند، یا مانعی در مسير رویکردشان نسبت به چشم‌انداز بهبود روابط با رژیم ایران قرار بگیرد، چشم‌اندازی که صادقانه بگویم، به نظر نمی‌رسد که تحقق پیدا کند. ما باید، به‌عنوان بخشی از آن فشار روی وزارت خارجه و دولت عراق، اطمینان حاصل کنیم که کسانی‌که در کمپ لیبرتی هستند، مجاز به فروش دارائی‌هایشان باشند، مجاز به فروش املاکشان باشند، تا پول خود از آن دارائی‌ها را به دست بیاورند. و بنابراین من مشتاقانه در انتظار همکاری با شما، در انجام هر آنچه ما می‌توانیم، هستم تا که جان‌های کسانی‌که ازدست‌رفته‌اند فراموش نشوند [تشویق حضار]. با ایرانیان مقیم امریکا کارکنم تا مطمئن شوم که کسانی‌که برای آرمان خود برای رهایی، آرمان خود برای آزادی، در برابر حکومت استبدادی در ایران مبارزه کرده‌اند، فراموش نشده‌اند، و اینکه ما یک وظیفه‌داریم که به آن‌ها کمک کنیم. خدا به شما، به خاطر درگیر بودن در این کار و برای فراموش نکردن کسانی‌که جانشان را ازدست‌داده‌اند، حفظ کند. متشکرم.