بغض و کین و خشم انقلابی ما هواداران مقاومت سرفراز ایران زمین
فروکش نخواهد کرد مگر آنگاه که این پرچم پر افتخار و بی سابقه پایداری به همت و اراده
خلق به جان آمده ایران، پیروزمندانه بر فراز البرز و دماوند به اهتزاز درآید.
تجربه نشان داده است که هرگاه نمایندگان امپراتوری سرمایه و
اسلحه و موقعیت های ژئوپلیتیکی دست جنایتکاران ضد بشر را می گیرند تا شیوه راه رفتن
مثل آدم بدانان بیاموزند!! آنان تبهکارتر و گستاخ تر از پیش دستِ بازتری برای کشتار
بهترین و شجاع ترین فرزندان آزادیخواه ایران پیدا می کنند برای انتقامجویی از ضربات
مهلکی که از مقاومت خورده اند. حسین هم در صحرای کربلا بی سلاح نبود اما فرزندان قهرمان
میهن ما، آری. این درس و پیامی بس درخشان و برای دشمنان، بدنام کننده تر از هر بدنامی
در تاریخ ایران و جهان خواهد شد. شبیخون به بی سلاحان زدن، ناجوانمردانه ترین شیوه
عاجزانه یک مقابله است. و حقا که خامنه یی و ابلیسان خون آشام همراهش، نامردترین نامردان
روزگارند. ما فریادگران ساحل امن تبعیدگاه، سرشار از غرور و مقاومت بی نظیر قهرمانان
لیبرتی، تأسف عمیق خود را از شهادت عزیزانمان به رهبران قهرمان مقاومت ایران مریم و
مسعود، به سازمان پرافتخار مجاهدین خلق ایران، به شورای ملی مقاومت و مردم ایران؛ اعلام
می داریم. در حال از ما بجز فریاد و روشنگری، آیین قهرمانی بر نمی آید، بنابراین فریادمان
را بر سر رژیم آدمکش و حامیان جهانی آنان هرچه بیشتر بلندتر و رساتر خواهیم کرد.
فرشته و رحمان کریمی
نهم آبانماه 94
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر