جدال باندها در پی قیام
تاثیرات قیام در جنگ وجدال باندی مجلس :به دست مردم قیام‌کننده و خودشان خانه هایشان خراب خواهد
قیام ایران شکاف و شقه درونی رژیم را آن‌چنان فعال کرد که در جریان آن هر یک از باندها، دیگری را علت سرکش شدن شعله‌های قیام و مسبب اوضاع به هم ریخته حکومت آخوندی معرفی می‌کند.
در این مدت کمتر روزی بود که شاهد جنگ و جدالهای باندی بین مهره‌های شاخص از هر دو باند نباشیم.
در این روزها صفحات رسانه‌ها و روزنامه‌های وابسته به هر دو باند نیز پر از اظهارنظرها در زمینه جنگ و جدال باندی بود.
اما به سیاق سالهای گذشته در چند روزه اخیر و به‌مناسبت دهه " فجر " رژیم که مردم ایران آن را دهه زجر می‌نامند، روضه‌خوانی اندر باب وحدت مجدداً شروع شده است و عناصری از باندها ندای به اصلاح وحدت طلبانه و هم صدایی می‌دهند.
حرف هم این است که چون دشمن درصدد ضربه است و هدف آن هم ساقط کردن و سرنگونی آن است، بنابراین از این پس فرصت آزمون و خطا و سگ دعواهای باندی در این رابطه وجود ندارد.
چرا که اصل نظام در خطر است و می‌بایست در این شرایط و به‌خصوص سالگرد غصب حاکمیت انقلاب مردم ایران توسط خمینی (22بهمن) بر اختلافات فایق آمد و هر چند هم که صوری باشد دم از وحدت زد.
در این رابطه است که علی لاریجانی رئیس مجلس ارتجاع می‌گوید: "اگر می‌خواهیم اقتدار و کیان انقلاب حفظ شود باید وحدت داشته باشیم.کسانی که به‌دنبال اختلاف‌افکنی در کشور هستند؛ خائن به مردم و انقلاب شمرده میشوند به اختلافافکنان می‌گویم اگر عرضه دارید اختلاف را حل کنید تا مشکلات اقتصادی سامان یابد. " (خبرگزاری ایسنا 20بهمن)
وحدت یحیی کمالی‌پور نماینده مجلس ارتجاع نیز اندر باب مذمت اختلاف و ضرورت وحدت می‌گوید: "متأسفانه اختلافات و مسائل حاشیه‌ای که بعضاً در بین مسئولان نظام وجود داشته سبب شده از موضوع اصلی عقب بمانیم که امروز نیز مجدداً نکته مذکور در سخنان رهبر انقلاب وجود داشت. " (خبرگزاری مجلس 19بهمن 96)
پاسدار سعید جلیلی نماینده خامنه‌ای در شورای امنیت رژیم مسئولان را از اختلاف برحذر می‌داند و توصیه می‌کند آنها اختلافهای خود را کنار بگذارند تا مشکلات سریعتر حل شود.
حسینعلی امیری معاون آخوند روحانی نیز اندر باب اهمیت "اتحاد و همدلی"بین باندها "در مسیر گره‌گشایی از مشکلات" کسانی را که در این مسیر گام برنمی‌دارند متهم به "گام برداشتن در مسیر دشمن می‌کند"، و هشدار می‌دهد" این چه معنایی دارد که در دهه فجر شاهد تفرقه افکنی در برخی تریبونها و رسانه‌هایی باشیم که از بیت‌المال اداره میشوند." (خبرگزاری مهر19بهمن 96)
علی مطهری نایب‌رئیس مجلس ارتجاع نیز می‌گوید"باید وحدت و انسجام در جامعه تقویت شده و موانع تحکیم همبستگی رفع شود." (خبرگزاری فارس 19بهمن 96)
گو این‌که همین حرفها خود نیز باعث تفرقه و تشتت درونی میشوند، اما واقعیت این است که حرف زدن صوری از وحدت و انسجام در این مقطع نیز، مانند مقاطع گذشته زمزمه‌های زودگذری هستند، که در جریان هیاهو و جنگ و جدال باندی بر سر کسب قدرت و منافع بیشتر به‌زودی محو میشوند.
در حاکمیت آخوندی وحدت و اتحاد صرفاً بر اساس منافع باندی و فردی است و بر پایه و اساس منافع مردم و منافع واقعی کشور نیست.
زیرا نقطه تضاد و وحدت افراد و جریانات در حاکمیت مبتنی بر کسب منفعت، کسب قدرت و چپاول بیشتر است، بنابراین کسب منفعت در این رابطه‌ها بسیار بیشتر از وحدت صوری و زودگذر برای آنها اهمیت دارد.
بنابراین هیاهوی علی لاریجانی و نسخه پیچی او برای مسئولان و مهره‌های حکومتی مبنی بر این که اگر می‌خواهیم اقتدار و کیان انقلاب حفظ شود باید وحدت داشته باشیم و همچنین سایر توصیه‌ها در این رابطه، در زمره نسخه‌های کهنه شده و باطل شده قبلی است.
این توصیه‌ها و روضه‌خوانیها نه تنها هیچ دردی را درمان نمی‌کند، بلکه به گواهی تجربه‌های مکرر اندر مکرر در این زمینه، هنوز مرکب آنها خشک نشده است خود باعث شقه وشکاف درونی بیشتر خواهد شد.
رئیس مجلس ارتجاع بر این گمان است که اگر به گفته او "اختلاف افکنان" اختلاف را حل کنند همه "مشکلات اقتصادی" نیز حل می‌شود. غافل از این که این مشکلات ناشی از فساد نهادینه شده سیاسی و اقتصادی در حاکمیت فساد گستر ولایت فقیه است که با هویت آن عجین شده و از آن لاینفک است.
آنچه را نیز که او انتظار دارد که باندها " اختلافات را به سمت منافع ملی همگرا" کنند، انتظار واهی و بیهوده‌ای است.
در رابطه با مقابله با قیام آفرینان و جلوگیری از فروپاشی حکومت نیز این روضه‌های وحدت کاملاً بیهود ه وبیفایده است، زیرا که قیام نیز در روند پیشرفت شکوهمندانه خود، باعث افزایش بیش از پیش تضادهای لاعلاج بعدی خواهد شد.
بنابراین آن‌چنانکه علی مطهری نیز اختلاف را به‌مثابه آفتی می‌داند که باعث " ناامیدی و القای یاس" می‌شود، از این پس نیز شعله‌های سرکش قیام و خروش قیام آفرینان، آتش اختلاف درونی را مشتعل‌تر خواهد کرد، و ناامیدی سردمداران و مهره‌ها را نیز بیشتر خواهد کرد.
این سرنوشت محتوم حکومت پلید آخوندی است، هم‌چنان که در جریان انقلاب بهمن ماه سال 1357شاهد ناامیدی و یاس کامل سران و مهره‌های نظام سلطنت بودیم آن‌چنان که به فاصله سه روز شیرازه آن از هم گسیخت و فروپاشید.
بنابراین جنگ و جدال در درون نظام آخوندی آنطور که این مهره‌ها می‌خواهند نه تنها پایان نمی‌یابد، بلکه این گفته قرآنی "یُخْرِبُونَ بُیُوتَهُم بِأَیْدِیهِمْ وَأَیْدِی الْمُؤْمِنِینَ "در رابطه با آن محقق خواهد شد و از سرنوشت سرنگونی و سقوط گریزی نخواهد داشت.
مطالب مارا درتو ئیتر بنام @ bahareazady ووبلاک انجمن نجات ایران دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر